Maak kennis met het hechte collectief van VV Gorredijk

GORREDIJK - Bijna werd een droomseizoen voor VV Gorredijk bekroond met promotie naar de tweede klasse. Op de slotdag van de nacompetitie wint Zuidwolde echter in een zinderende thriller en eindigt het sprookje van VV Gorredijk in mineur. Aanvoerder Lars Klijnstra baalt er nog steeds van, maar kijkt met opgeheven hoofd naar het aankomende seizoen. RondOm Vandaag blikt kort terug en vooruit met de aanvoerder. 

Wie vooraf had gedacht dat voetbalvereniging Gorredijk het afgelopen seizoen voor promotie naar de tweede klasse zou spelen, zou voor gek worden verklaard. “Het komische is, de afgelopen jaren stonden we op een dertiende en veertiende plek, maar zijn we vanwege de coronaperikelen uiteindelijk toch in de derde klasse gebleven”, licht Lars toe. “Ook de start van het afgelopen seizoen was moeizaam, we misten vaak wel wat jongens, waaronder een aantal bepalende spelers. Dan was het lastig om een team op de been te brengen. Op een gegeven moment kwam de schwung erin en wonnen we ineens twaalf van de veertien wedstrijden en pakten we een periode. Dat was natuurlijk geweldig en daardoor klommen we ineens op de ranglijst.” 

Op een haar na tweede klasser

En bijna volgt daarna de beloning op een uniek seizoen, want in de nacompetitie wordt eerst afgerekend met de Drentse club SVZ (0-1). Een groot feest volgt, samen met massaal meegereisde supportersschare uit Gorredijk. Een verrassing lijkt in de maak, maar Zuidwolde gooit roet in het eten. “Daar baal ik nu nog van. We kwamen na twee minuten al 1-0 voor en hadden kans op 2 en 3-0, maar maakten ze niet. Na de rust kwamen zij heel anders uit de kleedkamer en koppen twee voorzetten binnen. Dan is het heel zuur dat je op die manier verliest”, baalt Lars hardop. 

Goed gevoel richting komend seizoen

Toch geeft dat een goed gevoel richting het aankomende seizoen, al wil Lars niet te hard van stapel lopen. “Juist doordat wij heel goed weten wat we kunnen en een hecht collectief zijn, kunnen wij heel ver komen. Maar we hebben gezien dat het niet vanzelfsprekend is”, legt hij uit. “Met een mix van strijd, beleving en individuele kwaliteit kunnen we heel ver komen. Daarom zou ik er ook niet raar van opkijken als we weer een periode zouden pakken, maar dan moet alles weer kloppen.” 

Steeds meer een collectief

De aanvoerder zag de afgelopen jaren een positieve ontwikkeling in de ploeg. “We zijn steeds meer een collectief geworden. Zo zijn we een paar weken geleden nog met zijn allen naar Berlijn geweest. Dat we naast het voetbal zo met elkaar omgaan, helpt ook binnen het veld om voor elkaar door het vuur te gaan. Dat is echt een kracht van ons geworden. Zeker in de eerste helft kunnen wij vaak gas geven en een soort powerplay op de mat leggen, waardoor we het verschil kunnen maken. We hebben ook een hele fanatieke trainer die van ons verwacht dat we conditioneel fit zijn. Als het dan spannend is, kunnen we ook in het slot nog iets extra’s brengen.” 

“Gorredijk is myn stêdsje”

Lars kan zich geen leven meer voorstellen zonder VV Gorredijk. “Gorredyk is echt myn stêdsje”, lacht hij trots. Hij is geboren in Heerenveen, maar groeide op Gorredijk. Hij woont samen met zijn vriendin aan ‘t Doalhof en begint inmiddels alweer aan zijn derde seizoen bij de club. Je zult denken: derde seizoen? Maar Lars heeft lange tijd op een hoger niveau gespeeld, onder andere bij de jeugd van SC Cambuur, VV Heerenveen en Flevo Boys. Vanwege werk heeft hij een stapje terug gedaan en voetbalt hij nu heerlijk in zijn geliefde woonplek. Zijn ervaring (ondanks zijn jonge leeftijd van 26 jaar) en voetballende kwaliteiten hebben hem tot aanvoerder gemaakt bij de blauw-witte formatie. De nummer zes, soms ook geposteerd als centrale verdediger, probeert sturing te geven aan het elftal. Dat gaat heel behoorlijk. “Al kan het nog veel meer, maar over het algemeen gaat dat prima.” 

Bijzondere vereniging

De centrale verdediger kijkt uit naar het komende seizoen. “We hebben eigenlijk niet echt een doelstelling, maar we willen gewoon met zijn allen weer presteren. Als ik kijk naar onze groep, dan zit dat er zeker in. Ik ben echt een gevoelsmens, waardoor ik de sfeer binnen het team heel belangrijk vind. Ik merk dat wanneer ik op de fiets zit naar de voetbalclub, mij dat echt een heel fijn gevoel geeft. Dat zegt denk ik wel iets over deze vereniging en over het team, dat is eigenlijk onbeschrijfelijk.”