Ouder worden
ColumnOm mij heen hoor ik ouderen weleens zeggen dat oud worden bestaat uit afscheid nemen. Afscheid nemen van familie en vrienden, maar ook van dingen die je kon of deed. Bijvoorbeeld lezen, handwerken, wandelen, reizen.
Zelf heb ik geen angst om ouder te worden. Ik ben blij met mijn grijze haren en heb het gevoel dat ik steviger in de wereld sta. Ook ben ik beter in staat om relaties te onderhouden en een bijdrage aan de maatschappij te leveren. Het is een proces waarbij ik het gevoel heb dat ik als mens me nog steeds ontwikkel. Ik hoef niet meer meteen te reageren, veroordeel mezelf niet meer zo en wacht soms even af. Vooral heb ik het gevoel dat mijn leven meer de moeite waard is.
Voor mij is accepteren wie je bent de beste manier van ouder worden. Ik verlang niet terug naar mijn jeugd en voel me gelukkig in het heden. Maar ik probeer heus om mezelf goed te verzorgen en gezond te blijven.
Mijn schoonmoeder vroeg een poosje geleden aan ons en de mensen die haar verzorgden of we haar bij haar voornaam wilden noemen. Ze werd door steeds meer mensen “mevrouw Van Dijk” genoemd, omdat de kring van familie en vrienden om haar heen klein werd.
En toen kwam er onverwacht een einde aan haar leven. Een infectie werd haar binnen een paar dagen fataal. Bij het organiseren van de uitvaart wordt je geconfronteerd met de consequenties van het ouder worden en niet meer kunnen en niet meer doen.
Familieleden zijn zo oud dat ze de reis naar het crematorium niet meer ondernemen. Je realiseert je ineens dat reizen niet meer lukt, dat slecht horen en slecht zien maakt dat in gezelschap verkeren niet prettig is.
En ik wil niet somber zijn, maar het drukt je toch even met de neus op de feiten dat je ook zelf op enig moment niet meer kunt wat je wilt.
Voor nu realiseer ik me dat het de hoogste tijd wordt om de foto bij deze stukjes aan te passen, ik ben niet blond meer maar grijs!
Désirée van Dijk-Attema
Directeur van Aldlânstate in Leeuwarden
en Heerenhage in Heerenveen
