‘Het boerenbestaan is een levensstijl’

ZANDHUIZEN - Tijdens ModderDag krijgen kinderen in heel Nederland de ruimte om modder te maken, te ontdekken en te beleven. Er zijn natuurlijk ook genoeg volwassenen die elke dag genieten met hun voeten in onze aarde. Piet Bergsma uit Zandhuizen is melkveehouder en is dus dagelijks te vinden in de modder. We vroegen hem naar zijn werk.

Hoe bent u boer geworden?

“Ik kom uit een boerenfamilie, mijn vader was boer en mijn grootvader was ook boer. Ik ben één van de gelukkigen die ook een zoon heeft die mijn werk op zijn beurt weer gaat overnemen. Dat zie je niet veel meer, al die regelgeving en wetten maakt het voor veel jonge jongens niet aantrekkelijk om te boeren. Ik denk ook wel dat een boerenbedrijf een familiebedrijf moet zijn waarin iedereen zijn eigen taak heeft.”

Hoe is het om nu te boeren?

“Het is wel moeilijker geworden denk ik, vooral door al die regeltjes en wetten waar je je aan moet houden als boer. Sommige zullen wel terecht zijn, maar ik heb het gevoel dat er veel meer regels zijn die gewoon niet kloppen. De lucht is in tijden niet zo schoon geweest, terwijl boeren tijdens de coronacrisis gewoon op dezelfde manier hun werk hebben gedaan. Die luchtvervuiling, die komt dus niet bij ons weg. Dat soort dingen zijn wel frustrerend. Ik ben nu al bijna zestig en dus al een lange tijd boer en ik heb het allemaal zien veranderen. Vroeger was je echt vrij, kon je doen wat je wilde. Als je een grote bedrijf wilde, kon je makkelijk uitbreiden zonder dat je gelijk enorme kosten op je dak kreeg. Nu is alles anders. De prijs die wij voor onze melk krijgen is amper gestegen. Dat was destijds 1 gulden per liter, nu is dat 35 cent (red. één gulden staat gelijk aan 0,45 eurocent). We krijgen dus zelfs minder. Dat terwijl het boeren steeds duurder is geworden. Natuurlijk was het vroeger ook moeilijk om te boeren, het is een zwaar beroep en dat zal het altijd blijven, maar het is zeker moeilijker geworden.”

Vorig jaar zijn er veel protesten geweest, heeft u daaraan meegedaan?

“Nee, ik heb niet geprotesteerd maar ik sta zeker achter de boodschap. Ik kan me goed voorstellen dat jonge boeren denken; tot hier en niet verder. Het is goed dat de jonge garde van zich laat horen, zij zijn de toekomst. Ik denk wel dat ik het anders had aangepakt. Wat nou als we gewoon 14 dagen onze producten vasthouden? Dan ziet iedereen, we kunnen niet zonder voedsel, we kunnen niet zonder onze boeren.”

Wat is het imago van de Nederlandse boer?

“Ik heb niet het gevoel dat mensen op ons neerkijken. Elke Nederlander weet wel hoe belangrijk ons werk is en heeft daar respect voor. Ook in het buitenland zijn onze boeren erg gerespecteerd. Ik ga wel eens naar de Verenigde Staten en alle grote boeren zijn daar Nederlands. Ofwel zijn ze geëmigreerd, ofwel zijn ze de kinderen of kleinkinderen van Nederlandse boeren. Zij zijn de grootste en beste boeren die ik ken en hebben vaak een enorm bedrijf met zo’n 15.000 tot 20.000 koeien.”

Wat vind u het mooiste van uw beroep?

“Ik ben gewoon echt dol op mijn beesten en werk graag buiten, dat maakt mijn baan erg plezierig. Het boerenleven is niet voor iedereen weggelegd. Het is een levenswijze. Je moet geen 9-5 mentaliteit hebben, soms sta ik midden in de nacht een melkrobot te repareren of help ik een koe met kalven. Daar moet je tegen kunnen. Aan het eind is dit werk ook mijn passie, ook al heb je momenten dat je de handdoek wel in de ring wilt gooien”

Wat was zo’n moment?

“Het ergste was toen ik vanwege de nieuwe fosfaatwetten in 2017 een aantal gezonde koeien naar de slacht moest brengen. Dat was zo heftig. Dit waren beesten die gewoon hartstikke gezond waren, vol levenslust en altijd veel melk opbrachten. Ja, dat kan ik aan niemand uitleggen, niet aan mezelf en niet aan de beesten.”

Gaat een boer eigenlijk met pensioen?

“Ik denk dat ik altijd wel wat op de boerderij zal blijven rondlopen. Op een gegeven moment zal mijn zoon de boerderij overnemen, dan wordt het vast wat rustiger maar ik denk niet dat ik ooit helemaal het boerenbestaan zal achterlaten.”