Jaarlijkse kerstkuier in Elsloo dit jaar voor de vijftigste keer georganiseerd

Eerste Kerstdag, 25 december, jubileert de jaarlijkse kerstkuier in Elsloo. Voor de 50e achtereenvolgende keer wordt het evenement dan in Elsloo georganiseerd. Uit de geschieden blijkt dat de vaste waarden, gidsen en routes door de directe omgeving van Elsloo van de oorspronkelijk als natuurwandeling begonnen VVV-kerstwandeling door de jaren heen sterke punten zijn geweest om zich te kunnen handhaven als kerstkuier op de Eerste Kerstdag.

Oprichting
Op een maandelijkse werkvergadering besloot het bestuur van de Vereniging voor Vreemdelingen Verkeer Elsloo, dat toen bestond uit Germ Koldijk, Hendrik van der Heide en Henk Schurer, in 1970 om op Eerste Kerstdag een natuurwandeling te organiseren. Het doel van de tocht was om liefhebbers van natuur, wandelsport en fotografie in de winter ook eens de gelegenheid te stellen kennis te nemen van de werkelijk prachtige- en afwisselende natuur en landschapsschoon in en rond Elsloo.

Café van der Heide, nu 't Anker, in het centrum van het dorp werd steeds als uitvalsbasis gebruikt. Een keer in 1973, toen 't Anker afbrandde, werd er uitgeweken naar de Olde Tramhalte op het Noord.
De eerste kuier telde vijf groepen. Later werd het aantal groepen uitgebreid naar een 12-tal.
Momenteel is het aantal groepen gereduceerd tot acht, die om het halfuur, drie kwartier vanuit 't Anker vertrekken. Op die manier is het organisatorisch met de toeloop van het aantal deel-
nemers en het gezamenlijk nuttigen van een bord erwtensoep na afloop beter te regelen.
Het hield en houdt wel in dat de groepen qua deelnemersaantallen soms groot worden.

Gebieden
Het gebied rond de Schaopedobbe, grotendeels een bezit van It Fryske Gea, werd vanaf het
begin als uitgangsroute gebruikt en bij tintelend vriesweer namen er een 130 personen aan deze tocht deel. Sinds die eerste keer heeft de VVV-Elsloo dankbaar succes geoogst met de kerstwandeling, die al redelijk snel werd omgevormd tot kerstkuier. Dit vanwege het feit dat er telkenjare meer wandelsportliefhebbers op dit evenement afkwamen en dachten dat men kilometer kon maken.
Niet alleen het gebied de Schaopedobbe werd in het schema van de te lopen routes opgenomen, maar ook de natuurterreinen "De Monden", de Stobbepoel", het "Puntersbosje
alsmede het Canadameer, de staatsbossen en meerdere particuliere terreinen werden door de jaren heen bezocht. Zodoende kregen de kuieraars telkenjare een andere, veelal ruim twee uur durende, route met afwisselend landschap voorgeschoteld.

Vaste waarden
Sinds de eerste keer dat de kerstwandeling wordt georganiseerd zijn in vele gevallen de opvattingen met betrekking tot de kuier dan ook veranderd. Door doelgericht optreden en aanpassingen in de organisatie is de kerstkuier op Eerste Kerstdag iets vanzelfsprekend geworden. Nog meer dan in den beginnen is duidelijk het besef aanwezig dat kwaliteit boven kwantiteit gaat.
Het eigene van deze jaarlijks terugkerende kuier is echter gebleven. Zo loopt men nog steeds in groepen en allen onder leiding van plaatselijke gidsen. Na afloop van de tocht wordt men nog steeds bij de Kerstman onthaald op een voortreffelijk bord onvervalste en goed aangeklede snert, die ook gezamenlijk genuttigd wordt. En men zet altijd een route uit die door de natuur rond Elsloo en Tronde loopt.

Record aantal deelnemers
Het record aan deelnemers werd in 1978 gevestigd toen, hoewel het landschap niet voorzien was van een sfeervol sneeuwlaagje, er maar liefst 521 liefhebbers op het evenement afkwamen. Op dit tot traditie uitgegroeide evenement kwamen gemiddeld zo'n driehonderd deelnemers af. Het laagste aantal werd in 1971 genoteerd, toen er 100 vroege vogels op af kwamen. De deelnemers komen hoofdzakelijk uit de drie Noordelijke Provincies, maar ook andere windstreken van het land en zelfs buitenlandse gasten mocht men in Elsloo verwelkomen.

Veelal heeft telkenjare zo rond de helft wel vaker de kerstkuier gelopen. Gemiddeld kwamen er 300 deelnemers op de frisse wandeling op Eerste Kerstdag af. De sneeuw, die voor een echte kerstsfeer moet zorgen, liet het vaak afweten. Maar een paar keer wachtte de deelnemers een zwerftocht over dik besneeuwde paden. Een sneeuwlaag
over het ongerepte natuurschoon wordt door de deelnemers als iets speciaals gezien. Maar
voor het overgrote deel van het tal kerstkuiers bleef een witte kerst een droom.

Soms zag het landschap rond de kerstdagen er allesbehalve winters uit. Het wandelevenement dreigde zelfs een paar keer in het water te vallen. Maar de weergoden waren veelal de diverse
mensen in de organisatie goed gezind, zodat ieder jaar de kuier doorgang kon vinden.

Gidsen
Ieder jaar wordt er een beroep gedaan op de plaatselijke gidsen om de groepen door de natuur te begeleiden en met succes. In de loop der jaren zijn er heel wat gidsen bij de kuier betrokken geraakt, veel uitvallers waren er door de jaren heen niet. Zo kan men spreken van "trouwe" medewerkers, die maar wat graag op Eerste Kerstdag enkele uurtjes voor de kerstkuier inruimen.
Onderweg wordt meerdere malen gestopt en vertelt een gids een en ander over de natuur en de omgeving van Elsloo. Alvorens de gidsen op Eerste Kerstdag met de groepen het veld ingaan, is men met de organisatie al een keer op pad geweest om de route te verkennen.

VVV Elsloo
De VVV-kerstkuier werd voor het laatst in 1990 onder die naam georganiseerd. Door het
opheffen van de VVV Elsloo-Tronde werd het evenement, net als de fietstocht en het evenement met oude-tractoren en motoren, sinds 1991 als Kerstkuier Elsloo onder de vlag van de activiteitencommissie 't Else Blattien georganiseerd. Toen die werd opogeheven werd er een keer door een initiatiefgroep de kuier georganiseerd, waarna de commissie een warm onthaal kreeg bij IJsclub de Oefening in Elsloo. 

Nadat in de beginjaren de fototentoonstellingen opgeld deden, kwam in jaren negentig de kerstman ook jaarlijks langs, werd een paar keer het waldhoornblazen onderweg waargenomen en liet de organisatie ook halverwege de tocht in verschillende hoedanigheden een onderkomen maken, waar de deelnemers bij de vuurkorf even op adem kunnen komen en er een glaasje glühwein of chocolademelk wordt geschonken. De laatste jaren zijn de midwinterhoornblazers uit Zorgvlied-Wateren tijdens de tocht in de natuur actief.