Meerkampster Marijke Esselink zamelt viaGoFundMe geld in voor haar droom

HEERENVEEN - De Olympische Spelen zijn een droom voor veel topsporters, maar de weg ernaartoe is niet altijd makkelijk. Je moet immers talent hebben, heel veel uren trainen, discipline en focus vasthouden én genoeg geld hebben. Dat laatste verbaast je wellicht, maar toch is dit de realiteit voor veel sporters die dromen van een plekje op het grootste sporttoernooi van de wereld. Ook meerkampster Marijke Esselink zou dolgraag dit jaar naar Parijs gaan, maar omdat ze net naast die felbegeerde a-status greep krijgt ze geen financiële steun van de Atletiekunie of NOC*NSF. Daarom richtte ze begin dit jaar een GoFundMe op. 

Als tienjarig meisje begint Marijke Esselink in de Achterhoek met atletiek. Ze geniet van alle onderdelen en kiest daarom niet geheel onlogisch voor de meerkamp: “Waar veel leeftijdsgenoten op een gegeven moment kozen voor één onderdeel en zich specialiseerden, wilde ik graag alle onderdelen blijven trainen. Bij de meerkamp kan dat. Ik ben nog steeds blij met mijn keuze, want elke dag train je weer voor een ander onderdeel, wat het heel afwisselend maakt.” 

Al snel blijkt dat Marijke talent heeft en ze behoort al een tijdje tot de top van Nederland. Momenteel staat ze zelfs in de top dertig op de wereldranglijst en op de Road to Paris ranking, een ranglijst die wordt opgemaakt in aanloop naar de Olympische Spelen van dit jaar, behaalt ze zelfs de 22ste plek. Helaas zijn goede resultaten niet het enige wat je nodig hebt om naar de Spelen te gaan, legt Marijke uit: “Je kunt je op twee manieren kwalificeren, via de wereldranking en via de directe limiet. Elk land krijgt drie tickets voor de meerkamp, waarvan twee al zijn vergeven, aan Anouk Vetter en Emma Oosterwegel, via deze directe limiet. Voor het derde plekje wordt gekeken naar de wereldranking en gaat het tussen mij en Sofie Dokter, al kan één van ons ook nog geselecteerd worden via het directe limiet.” 

Financiële hulp

Veel schelen Dokter en Marijke niet van elkaar, de strijd om dat laatste plekje is echt nek aan nek, maar op dit moment heeft Dokter meer punten. Daardoor heeft Dokter op dit moment de a-status van NOC*NSF, iets dat grote voordelen met zich meebrengt: “Als je die a-status hebt wordt je financieel gesteund door NOC*NSF. Zij betalen je trainingsstages en je coach, zorgen ervoor dat je op Papendal binnen kan trainen en je ontvangt een maandelijks loon, waardoor je niet hoeft te werken. Kortom, je kan dankzij die a-status volledig focussen op de sport.” Marijke is op dit moment de nummer vier en krijgt geen steun, wat grote gevolgen heeft: “Nu moet ik bijvoorbeeld regelmatig buiten trainen in de regen of sneeuw en betaal ik veel van de kosten uit eigen zak. Daarom moet ik naast het sporten ook werken.” 

Marijke geeft gelijk aan dat ze dat niet erg vindt, maar af en toe wordt het haar wel wat te veel. Ze schetst hoe een dag er voor haar uit kan zien: “Het komt voor dat ik in de ochtend en in de middag train en dan ‘s avonds aan het werk ben als fitnessinstructrice in de sportschool. Dat geeft weinig rust en ik merk dat ik soms moeilijk kan herstellen. Bovendien verlies ik door al die drukte soms de focus, terwijl ik mij juist dit jaar zou moeten concentreren op het halen van de Spelen.”

Daarnaast kunnen atleten soms rekenen op financiële steun van sponsoren; grote en kleine bedrijven die een sporter willen helpen op weg naar de top. Ook Marijke benadert weleens bedrijven: “In de Achterhoek heb ik veel contacten, dus daar ging het wel wat makkelijker. In Heerenveen ken ik nog niet zoveel mensen. Dat maakt het wel lastiger. Sowieso is het moeilijk om op dit moment sponsors te vinden. Bedrijven sponsoren liever een heel team of weten niet wat de mogelijkheden zijn. We kunnen als atleet best veel terug doen. Als kledingsponsor ben je bijvoorbeeld zichtbaar op nationale en internationale podia en social media speelt een belangrijke rol. Vaak kunnen atleten tegenprestaties leveren waar beide partijen veel baat bij kunnen hebben.”

De GoFundMe

Op een dag, wanneer Marijke in de auto terug naar Heerenveen rijdt, denkt ze na over hoe ze toch wat financiële hulp kan krijgen: “Mensen hadden weleens tegen mij gezegd om een GoFundMe te starten en nu zat ik extra krap. Ik wist niet eens of ik mijn coach wel kon betalen voor volgende wedstrijd. Toen heb ik het maar gewoon gedaan.” Ze zet haar eigen GoFundMe-pagina op en zet in eerste instantie het streefbedrag op drieduizend euro: “Ongeveer de kosten van een trainingsstage. Ik dacht, als dat in ieder geval betaald is, heb ik wat meer ademruimte.” Binnen no-time haalt ze dat bedrag op, waardoor ze het streefbedrag omhoog doet: “Het is echt niet zo dat ik alleen maar meer geld wil hoor, maar het zorgt er echt voor dat ik mij meer kan focussen op de sport. Misschien kan ik zelfs één of twee dagen minder werken, dat is beter voor het herstel.” Wil je Marijke ook steunen op haar weg naar Parijs, ga dan naar www.gofundme.com/f/help-mij-naar-de-olympisch-spelen..

Een eerlijk systeem?

Ergens snapt Marijke wel dat de NOC*NSF niet alle atleten kan steunen, maar soms is het wel heel cru: “Nu de nummer drie en vier niet zoveel van elkaar verschillen, zou je denken dat ze ook de nummer vier willen helpen. Helaas doen ze dat nu niet. Dat vind ik best oneerlijk, want doordat de nummer drie die steun krijgt, kan zij zich beter ontwikkelen. Het is absoluut niet zo dat ik dat Sofie niet gun hoor, maar deze situatie heeft wel echt invloed op mijn eigen resultaten.” Mooier zou zijn, denkt Marijke, dat NOC*NSF sporters die de a-status net niet halen toch zouden helpen, zodat ze blijven aansluiten bij de top en met hen blijven concurreren. 

Ondanks alles blijft Marijke dromen van die Spelen in Parijs: “Ik ben mijn seizoen goed begonnen en heb ook zeker kansen op de Olympische Spelen. Als ik zo blijf presteren dan zit een top twintig en zeker een top vijftien er wel in!”