Over kunst, zeilen en de wereld mooier maken

Daniëlle van Peer is in het dagelijks leven adviseur kunst- en cultuureducatie en werkt bij Keunstwurk in Leeuwarden en Stichting Comprix. Comprix verzorgt het openbaar basisonderwijs in Stellingwerven en Opsterland. Ze woont op een varend schip, is bestuurslid op de jachthaven in Heerenveen en houdt van zeilen. 

Wat ben je aan het doen: Ik probeer de wereld een beetje mooier te maken. Enerzijds door mijn werk; ik gun ieder kind een kunstenaarsmindset en daar wil ik graag aan werken. Daarmee bedoel ik dat ze anders gaan kijken, durven te voelen, helder denken en gewoon gaan doen/maken, zodat de leerlingen stevig in hun schoenen staan. Anderzijds ben ik bestuurslid op de jachthaven in Heerenveen, daar draag ik mijn steentje bij door te werken aan het verenigingsgevoel. Ik organiseer bijvoorbeeld vaartochten en feestjes.
Wat wilde je worden als kind: Een beroemde balletdanseres. Het is uiteindelijk de toneelschool en PABO geworden.
Verslavend: Lekker eten, daar kan ik echt van genieten.
ME-Time: Zeilen om tot rust te komen.
Blij met: Mijn gezin. Ik heb een heel lieve man en twee kinderen, jongens van 17 en 18.
Minder blij met: Regels. Ik weet dat we regels nodig hebben, maar toch ben ik daar niet altijd even blij mee.
Milliondollar tip: Wees lief voor elkaar.
Inspiratiebron: Anne Graswinckel. Zij is een collega van mij en inspireert mij enorm omdat ze een ideeënfontijn is. Ze loopt altijd tien stappen vooruit op de rest, met de meest geweldige inzichten.
Favoriete plek in Friesland: Midden op de Waddenzee. Het is daar heel rustig en ik vind het heerlijk om daar te zijn om te zeilen, of om te zwemmen.
Dit vind ik stom: Mannen met dikke blote buiken op een terras, of met een net te kort T-shirt.
Geheim genoegen: Ecstatic Dance. Dat is op blote voeten dansen, zonder te praten, drugs en alcohol. Ik vind dat heel leuk om te doen in mijn vrije tijd.
Laatste avondmaal: Met geliefden om mij heen. Dat vind ik belangrijker dan de inhoud, ondanks dat ik ontzettend van lekker eten houd. Het leukst is als het een nieuw gerecht is dat ik nog niet ken.
Zo ziet mijn ideale vrije dag eruit: Lekker rustig opstaan met een bakje koffie, om vervolgens iets nuttigs te doen waarvan ik geniet als het af is. Daarna naar de sauna en de dag afsluiten met een lekker etentje.
Van wie heb je het meeste geleerd? Mijn destijds 85-jarige buurvrouw Nel. Ik was zelf 21 en ik had veel vooroordelen over haar. Maar zij heeft mij uiteindelijk veel wereldwijsheid gebracht. Bijvoorbeeld over het belang van de gang in je huis opruimen, zodat je niet over je spullen struikelt. Als je over je spullen struikelt, wordt je leven ook een rommeltje en ongelukkig, vertelde Nel. De mooiste spreuk van haar vond ik: je krijgt altijd terug wat je geeft, maar niet van degene van wie je het verwacht.
Wat had je als twintigjarige willen weten? Dat de toneelschoolopleiding niet zo’n handige opleiding is als je veel geld wilt verdienen, tenzij je beroemd wordt. En dat ik toen zo zorgeloos en onbevangen in het leven stond. Nu doe ik dat bewust, maar dat deed ik toentertijd van nature.
Hoe zie jij jezelf over vijf jaar? Ik hoop gezond en gelukkig. Als ik over vijf jaar vijfenvijftig word, heb ik in ieder geval een groot feest in de Efteling. Dat vind ik een heel bijzondere en fijne plek waar ik in mijn jeugd al veel kwam.
Levensmotto: Geniet van elk moment.