‘Ik kijk met een trots gevoel terug’

HEERENVEEN - Jesper Hospes zette vorig jaar een punt achter zijn carrière als professioneel schaatser. De 33-jarige Heerenvener, die Fries en Nederlands kampioen werd bij het kortebaanschaatsen, is van mening dat het tijd is voor de jongere generatie.  

“Ik vind het mooi geweest”, begint Hospes over het beëindigen van zijn loopbaan. “Ik bleef hangen op mijn niveau en jonge jongens rijden harder. Daarbij is het sportlandschap de afgelopen jaren flink veranderd. De sport vergt veel tijd en kost veel geld. Het is tijd voor de jongere garde.” 

Keuze voor schaatsen 

Hospes begint zijn sportcarrière in de jeugd met voetballen bij Heerenveense Boys. Na verloop van tijd speelt hij zichzelf in de kijker bij sc Heerenveen. “Helaas raakte ik bij sc Heerenveen geblesseerd, waardoor ik een tijd aan de kant stond. Ik moest mijn energie elders kwijt, dus koos voor het schaatsen. Dat is er min of meer met de paplepel ingegoten door mijn ouders.” Zijn vader is Henk Hospes, een bekende naam binnen de schaatswereld. Ook hij schaatste op professioneel niveau en is al jarenlang actief als schaatstrainer. Jesper Hospes stroomt door tot de nationale top van de junioren en zit in de opleidingsploeg van de Koninklijke Nederlandsche Schaatsenrijders Bond (KNSB) met het shorttracken en schaatsen. 

Debuut senioren 

In het seizoen 2008/2009 maakt Jesper Hospes zijn debuut bij de senioren. Hij start daar op de 500 en 1000 meter, waar hij respectievelijk 13e en 18e wordt. “Iedereen wil voor het hoogst haalbare gaan, en ik was daar wellicht eerder in dan anderen. Maar hier doe je het voor: in de senioren debuteren en je meten met de groten.” 

Onder zijn mooiste prijzen schaart hij zijn titels op het Friese kampioenschap en Nederlandse kampioenschap, in 2009 en 2010. “Ook omdat mijn vader op de kortebaan Nederlands kampioen is geworden. Dat geeft het natuurlijk nog meer glans.” 

De Heerenvener belandt op een gegeven moment op een zijspoor met zijn opleiding als langebaanschaatser, waardoor hij in 2010 zijn zinnen op het shorttracken zet. “De KNSB had mij zien shorttracken, en vanuit daar het plan de Olympische Spelen in Sotsji opgesteld. Ik moest me op de relay (team-aflossing) richten. Ik heb deze kans met beide handen aangegrepen.” 

Polen 

In Polen geeft Hospes vorig jaar zijn carrière een nieuwe impuls. Hij traint daar mee met een sprintploeg. “Zij hebben de beleving die wij vroeger ook hadden. Tegenwoordig kunnen atleten alleen maar zeuren. In Polen is het: dit is het programma en zo gaan we het doen.” De periode in Polen kwalificeert hij als succesvol. “Ik heb daar een geweldige zomer gehad. Het doel was om me te kwalificeren voor de wereldbekers, maar ik raakte net voor de kwalificaties geblesseerd.”   

Na zijn abrupte einde aan zijn trainingsperiode in Polen, keert hij terug bij zijn oude ploeg Gewest Friesland. “Dat is een lager niveau. Je hebt meer mensen nodig om een degelijk trainingsniveau te halen. Er komen meer dingen bij kijken dan hard om de bocht gaan”, legt hij uit.

Eind vorig jaar besluit Hospes om definitief zijn schaatsen aan de wilgen te hangen, nadat hij er niet in is geslaagd om zich te plaatsen voor de Winterspelen.  “Ik kijk trots terug op mijn loopbaan, heb veel zijwegen bewandeld en alles mogen ervaren. Alleen het topje van de ijsberg is maar weinig gegeven.” Hospes werkt bij SmitStaal in Heerenveen en heeft nu tijd om andere dingen te doen.