Odensehuis ook tijdens coronacrisis open

DRACHTEN - Een betere leefwereld creëren voor mensen met dementie en hun mantelzorgers, dat is het streven van het Odensehuis Dirk Baron in Drachten. Tessa de Jong (27) is gastvrouw en coördinator en biedt de bezoekers een luisterend oor.

“Het Odensehuis is een plek waar je jezelf kunt en mag zijn”, legt De Jong uit. “Waar iedereen welkom is. Mensen met (beginnende) dementie, maar ook hun naasten zoals partners, kinderen en mantelzorgers. Veel bezoekers met dementie hebben het gevoel niet meer mee te kunnen komen met de samenleving. Bij ons voelen ze zich veilig. Velen noemen het zelfs hun tweede thuis.”

Odensehuizen zijn vernoemd naar de Deense plaats Odense, waar het eerste inloophuis voor mensen met dementie en hun mantelzorgers werd opgericht. Drachten heeft sinds 2018 een Odensehuis, vernoemd naar Dirk Baron. De verslaggever en presentator bij Omrop Fryslân was nog maar 35 toen de diagnose Alzheimer vastgesteld werd. Twee jaar later overleed hij. Hij had tijdens zijn ziekte graag een plek in de buurt gehad waar hij terecht kon, maar moest toen nog naar Leeuwarden reizen. De Jong: “We merken aan de aanloop dat het enorm gewaardeerd wordt, dat er ook in Drachten zo’n plek is. De mensen die hier komen lopen allemaal tegen dezelfde dingen aan. Hier vinden ze steun bij elkaar. Daarnaast is het ook gewoon gezellig.” Ze kunnen er terecht voor een kop koffie of thee, een praatje, of om mee te doen aan een activiteit. De meeste mensen maken het liefst een praatje. Hier merken ze dat de nadruk ligt op de mens en niet de dementie.”

Ook partners, mantelzorgers en hun naasten vinden er een uitlaatklep. “Het is natuurlijk heel pittig als je merkt dat je geliefde opeens dingen vergeet. Mensen raken daardoor overbelast of willen dat hun partner weer ‘normaal’ wordt. Hier zijn die zaken allemaal bespreekbaar. Met mij, casemanagers en andere professionals gespecialiseerd in dementie. Maar vooral ook met elkaar. We merken dat ze dat heel fijn vinden en er echt steun uithalen.” Daarnaast wijzen ze de weg als ze tegen dingen aanlopen. “Soms zijn het vragen als: ik weet de weg naar huis niet meer te vinden, maar het kan ook zijn dat ze dingen willen regelen voor hun laatste levensfase zoals euthanasie.”

Elke maandag en donderdag gaan de deuren open en is iedereen welkom. Ook in deze coronacrisis. Wel vragen ze de mensen zich vooraf aan te melden, zodat het overzichtelijk blijft. De Jong bevestigd desgevraagd dat de bezoekers soms moeite hebben met de coronaregels. “Niet per se omdat ze het niet begrijpen, maar vooral doordat het extra prikkels zijn die verwerkt moeten worden. En omdat het beleid steeds veranderd, is het soms wat onduidelijk. Ze hebben toch het meest baat bij structuur.” Voor het Odensehuis geldt: je bent welkom met een mondkapje op. Zit je eenmaal op je plek, op anderhalve meter afstand van andere bezoekers, dan mag die af.

De ongedwongen sfeer en de omgang van de mensen met elkaar, spreekt De Jong het meest aan in haar werk. “Het is fijn mensen te kunnen helpen. En natuurlijk is het vervelend om te zien dat de mensen waar je een band mee hebt gebouwd, achteruit gaan.” De Jong vertelt dat het voorkomt dat mensen met dementie niet meer als mens behandeld worden, maar als patiënt. Dat er over ze gepraat wordt, en niet tegen ze, terwijl ze er gewoon bij zitten. “Als ik dan een advies mag geven is: vraag hoe het met ze gaat. En zie je iemand die verward lijkt rond te lopen, vraag of je kunt helpen. Kortom: behandel ze zoals je zelf ook behandelt wilt worden.”

Ga voor meer informatie naar: www.odensehuisdrachten.nl