“Het is nooit te laat om te leren!”

HEERENVEEN - Er is een groot tekort aan werknemers in de zorg. Om ervoor te zorgen dat weer meer mensen voor de zorg kiezen, helpt de overheid steeds vaker (financieel) een handje mee om je te laten (om)scholen. Op die manier wordt een opleiding volgen op latere leeftijd steeds populairder. Jolanda Swart woont in Leeuwarden en volgde bij het Volwassenen College in Heerenveen een opleiding tot doktersassistent. Wij vragen haar hoe het is om op latere leeftijd weer in de schoolbanken te kruipen. 

Toen Jolanda achttien was koos ze in eerste instantie wel voor een beroep in de zorg. Ze volgde de opleiding tot verpleegkundige. Dit vond ze erg leuk, maar ze vraagt zich af of ze destijds wat te jong was voor het vak: “Ik vond alles en iedereen zielig, dus kwam ik tot de conclusie dat de baan niet geschikt was voor mij. Ik stopte en ben vervolgens in de grafische industrie (15 jaar) en later in de horeca (2 jaar) gaan werken.”

Het werken in de horeca en in de zorg verschilt niet zo met elkaar, vindt Jolanda: “Het zorgen voor mensen, hen op hun gemak laten voelen en aandacht geven. Dat lijkt op elkaar.” Vanwege privéomstandigheden moest Jolanda een aantal jaar geleden een nieuwe stap nemen. De stap richting de zorg was toen snel gemaakt: “Ik heb eerst de opleiding Verzorgde IG gedaan en heb een tijdje in de thuiszorg gewerkt. Ik vond werken in de thuiszorg moeilijk. Ik ervaarde het als zwaar werk, eenzaam en emotioneel belastend omdat ik toch weer te nauw bij mensen en hun families betrokken was.” In september 2021 besloot ze dat ze doktersassistent wilde worden: “Dan werk je toch in de zorg maar heb je iets meer ‘afstand’ tot de patiënten. Aan het einde van de dag ga je naar huis en het werk vaak ‘af’.”

Omdat Jolanda haarzelf als vijftigjarige niet wilde inschrijven bij een studie met jonge mensen, kwam ze bij online thuisstudies terecht. Bij het Volwassenen College was het mogelijk om de studie in één jaar te doen: “Ik kon het me niet financieel veroorloven om langer te studeren. Tijdens de studie is het namelijk moeilijk om er een baan bij te hebben. Maximaal één of twee dagen werken in de week is haalbaar, maar zeker tijdens de stageperiode is dat best pittig.”

De eerste maanden zijn best lastig, geeft Jolanda toe: “Ik had moeite om de kennis te onthouden en het maken van tentamens viel me zwaar. Ik kon niet echt goed omgaan met de spanning.” Jolanda gaat daarom op zoek naar welke leermethode het best voor haar werkt en heeft daarbij veel steun aan haar medestudenten: “Praten met hen helpt echt, je helpt elkaar er doorheen. Iedereen zit in hetzelfde schuitje.”

Ondanks dat ze haar opleiding best zwaar vond, raadt Jolanda het andere mensen aan om zich om te scholen als die het graag wil: “Plezier in je werk is belangrijk, dus ga af op je gevoel. Het is nooit te laat om te leren. Na het afronden van je studie leer je ook nog veel meer bij. Dan begint het eigenlijk pas; kilometers maken. In de medische wereld is nog zoveel te leren. Je kan ook nooit alles op school leren. Blijf nieuwsgierig!”

Jolanda is uiteindelijk blij met haar keuze: “Ik vind mijn werk als doktersassistent erg leuk. Er is veel afwisseling en geen dag is gelijk.” Ze werkt nu drie dagen in de week als doktersassistent bij huisartsenpraktijk Yn Sicht te Hurdegarijp en ze werkt als oproepkracht bij de Dokterswacht als baliemedewerker. “Ik ontdek steeds meer welke onderdelen van het vak ik beter of juist minder goed kan. Voor mij geldt dat ik het triageren en baliewerk leuker vind dan de medische handelingen. Dus wie weet ga ik weer aan de studie en mijzelf specialiseren in het Triagewerk. Toch weer een nieuwe uitdaging.”