Column Melissa: De maatlabel in mijn broek zegt niets over mij!

Sta ik dan, de tranen branden in mijn ogen. Ik sta in de kleedkamer bij de H&M met een broek waarvan ik nooit had gedacht dat ie zou passen. Nee, dit is geen column over hoeveel ik ben afgevallen, integendeel. De broek die ik had aangetrokken waren diverse maten groter dan ik had verwacht. Ik slikte en probeerde helder na te denken. Mom jeans (je weet wel, die model broeken met rechte pijpen en een hoge taille) pasten mij toch al vaak niet, omdat ik korte benen heb en brede heupen. Bovendien veranderen de maten, zeker die van vrouwenkleding, bij H&M nog weleens. Waarom dat zo is, geen idee, misschien is het toeval of juist een complot van bedrijven die profiteren van onzekere vrouwen, ik weet het niet. En ja, ik was ook wel weer wat aangekomen, het is wat het is. 

Hoe dan ook, diep van binnen begon het vuur van onzekerheid weer op te laaien. Bijna wilde ik zonder een broek de winkel uitlopen, maar ik had die broek toch nodig. Tegelijkertijd dacht ik ook, waarom zou ik een broek die past en lekker zit niet kopen en dragen?

Ik hing de te kleine modellen weer terug en griste zonder te kijken nog een broek uit een rek waarvan ik zag dat ook die mijn maat was. Een klein compliment voor de H&M die steeds inclusievere maten verkoopt, overigens. Ik keek niet eens naar het model. Vervolgens ging ik naar de C&A waar ik in één rechte lijn naar de ‘grote maten’ liep, voor de allereerste keer in mijn leven ooit. Ook dat deed weer pijn, maar ik probeerde het van mij af te schuiven. Ik mag, net als iedereen, gewoon een broek dragen die mij past. Een broek waar ik vrijuit in kan ademen, waarbij ik niet mijn buik hoef in te houden als ik hem aan wil trekken en waarvan ik geen striemen krijg aan het einde van de dag. 

Nu, een maand later, kan ik het allemaal wat beter relativeren, ook dankzij de lieve woorden van mijn vriendin en mijn ouders. Het cijfer dat op een labeltje in mijn broek staat, zegt niets over wie ik ben. Het vertelt niets over wat ik belangrijk vind, waar ik voor sta, wat ik voor mijn vrienden en familie doe. Het laat niets zien van wat ik heb meegemaakt, wat mijn dromen en toekomst zijn. Het is een simpel nummertje dat zegt iets over hoe breed mijn heupen zijn, meer niet. Het is niet positief, niet negatief, niet mooi, niet lelijk, niet ongezond, niet sportief. Het is gewoon een neutraal statement. Maar wat is dat soms moeilijk om te geloven zeg!

Ik ben vast niet de enige die in de winkel weleens heeft gebaald van de maat die je van het rek moest halen. Ik ben niet de enige die balend voor de spiegel heeft gestaan of met de ogen dicht op de weegschaal stapte. Voor ons allemaal hoop ik dat we wat liever naar hun eigen lichaam gaan kijken en begrijpen dat zo’n cijfer op een label of een schaal écht niets zegt over onze waarde.