Column: Friesland, je leeft in mijn hart

Als de lockdown niet zoveel economische schade had veroorzaakt, dan was ik er eigenlijk heel blij mee geweest. Want door veel thuis te zijn en in eigen dorp, wijk of stad, zie je pas hoe mooi het er eigenlijk is. Je leert tevreden te zijn met wat er is. En misschien bedenk je net als ik hoe het nog mooier kan worden richting de toekomst, door de kracht van vroeger en van nu te versterken.

Want de kracht van Friesland is het versterken waard. De rust, de ruimte, de zon, de wolken… Voor mijn werk en heel lang geleden als stagiair werkte ik onder andere in steden als Amsterdam en in de drukbevolkte stedendriehoek Arnhem, Apeldoorn, Deventer. In de steden en vlak daarbuiten heb je stukjes natuur en een aantal parken waar je kunt genieten van gras, bomen en zonneschijn.

Het vuur van Rients Gratama, Syb van der Ploeg, Pieter Wilkens en Maaike Schuurmans

Maar dat haalde het bij lange na niet bij het mooie van de Friese rust en ruimte. Google maar eens op de songtekst ‘Fryslân, do libbest yn myn hert’, gezongen door Rients Gratama, Syb van der Ploeg, Pieter Wilkens en Maaike Schuurmans, over het mooie van onze provincie. Het vuur dat in hen brand, brand ook bij mij. 

Dat vuur maakt dat mijn hart gaat gloeien van initiatieven op het gebied van biodiversiteit, bijenflinterlinten oftewel bermen vol kleurrijke bloemen voor mens en insect, natuurinclusieve landbouw. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Voor mijzelf en voor de toekomst van mijn kinderen en oh ja, voor alles en iedereen die nog meer in ons mooie Friesland vertoefd.

Misschien is onze landbouw wel te perfect, het mag wel wat ‘ruiger’

De Friese veehouders zorgen er voor dat we een goed stuk vlees op het bord en meer dan voldoende melk in de glazen hebben. Daar ben ik uiteraard blij mee, want het maakt ons tot een gezonde groep mensen. Eén van de langste en meest gezonde mensen op deze aarde.

Maar we moeten wel af van de superschone, strakke groene vlaktes grasland. Het groene goud dat als koeienvoer wordt ‘geteeld’ en waardoor er niet veel andere diersoorten meer aanwezig zijn. Het gaat mij aan het hart.

Velden vol madeliefjes, boterbloemen, paardenbloemen: ik mis ze

Wat zou het mooi zijn als er weer madeliefjes, paardenbloemen op het boerenland terug mogen komen. Dat een koe weer op de land leven mag en niet veplicht in een stal, al hebben ze met de huidige koeienmatrassen wel een heerlijk verwend leven.

Ik zie de koeien graag weer in een natuurlijker landschap terug. Een pesticiden-lockdown zou ook wel eens een goed kabinetsbesluit zijn. Met echte natuur de natuurlijke balans herstellen en ‘vijanden’ als de eikenprocessierups aanpakken. Dat gebeurt momenteel al en dat laat zien dat het werkt.

Bestrijd de natuur niet met pesticiden maar herstel de natuurlijke balans 

In de Stellingwerven zijn vorige maand nestkastjes opgehangen waar in het voorjaar vogels in moeten gaan wonen die de eikenprocessierups als lekkere hapjes zien en zo de overlast van het jeukgevend diertje kunnen aanpakken. Weg met de pesticidenspuit, want die vernield meer dan alleen de eikenprocessierups.

Help als gewone Fries ook mee met bloemen en planten in je tuin

Dat er meer bloemen en planten in voortuinen en achtertuinen van de gewone inwoners van onze provincie mogen komen is ook erg handig. Dat helpt de vooruitgang naar een goede biodiversiteit ook enorm. 

Ik hoop van harte dat het lukt die biodiversiteit in zo perfect mogelijke balans te krijgen voor mens en dier. Ik hoop het van harte met mijn hart dat brand voor Fryslân, voor ons mooie stukje grond.

Een mooie rijke Friese natuur, waar leven en werken samen gaat in harmonie en voor een lang en gelukkig leven, dat zou geweldig zijn. Kijk ook eens op de websidenhttps://www.ivn.nl/provincies/friesland en https://www.fmf.frl, gemaakt door mensen die er meer voor geleerd hebben als ik. 

Met vriendelijke groet,

Johan Vogelzang