SC Cambuur verliest van AZ in uitverkocht stadion

Een bijzonder moment in het Cambuur Stadion vanmiddag, want eindelijk mocht er weer eens voor een vol stadion gevoetbald worden. En dat is natuurlijk het ideale moment om afscheid te nemen van de man die alle Cambuur-harten zoveel vreugde heeft geschonken de afgelopen twee seizoenen. Met 64 doelpunten en 21 assists achter zijn naam zwaaide Robert Mühren vanmiddag af en de Twaalfde Man loofde hem met een meer dan verdiend applaus en luid gezang. 

Het was sowieso een emotionele middag, want er werd ook op waardige wijze stil gestaan bij het overlijden van oprichter en oud-voorzitter Jan Prange. Samen met Sietse Westra stond de op 91-jarige leeftijd overleden Prange aan de wieg van SC Cambuur en deed daarna zeven jaar trouwe dienst als voorzitter van onze club. De staande ovatie met luid applaus kwam hem meer dan toe en daarnaast speelden onze mannen vanmiddag met rouwbanden.

Na het eerste fluitsignaal, dat voor de gelegenheid werd gedaan door supervrijwilliger Birgit van der Weijer, kwam SC Cambuur furieus uit de startblokken. Onder aanvoering van de teruggekeerde Erik Schouten zetten de mannen van Henk de Jong vol druk op de bezoekers van AZ en dat resulteerde in een aantal hachelijke situaties. Zo kon het dat Issa Kallon gevaarlijk kon worden na een mispeer van Owen Wijndal.

Dat stormachtige begin duurde ongeveer tien minuten en daarna tekende zich een spelbeeld af zoals je die op basis van begroting en selectie mag verwachten. AZ mag dan een moeizame start hebben gekend, de ploeg zit nog steeds bol van de kwaliteit en mag worden opgeschreven voor op zijn minst de top vijf.

Niet heel gek dus dat SC Cambuur moeite had om er doorheen te voetballen en dat het lastig tot kansen kwam. Dat lukte andersom helaas iets beter en na een slippertje van aanvoerder Erik Schouten had het al vroeg 0-1 kunnen zijn. Dat werd niet veel alter wel toen Wijndal door kwam op rechts en De Wit op maat bediende. Die kon op zijn beurt makkelijk raak koppen en daarmee de stond op 0-1 zetten.

Het zou voor de rust nog iets vervelender worden en dat was ook op basis van het spelbeeld na de openingstreffer niet onverdiend te noemen. Wijndal kwam door op links na iets wat leek op miscommunicatie in de Leeuwarder defensie en de international van Oranje faalde niet oog in oog met Sonny Stevens.

Met Tamás Kiss voor Mitchel Paulissen begon SC Cambuur na de theepauze opnieuw met alle goede intenties en was het ook de ploeg met het meeste balbezit. Grote kansen leverde dit niet direct op, maar met enkele schoten van afstand en iets meer opportunisme in het aanvalsspel was het wel degelijk iets gevaarlijker dan voor rust.

Zoals vaker als een ploeg noodgedwongen iets meer risico moet nemen valt de treffer dan juist aan de andere kant en zo ook nu. Uit een goed uitgevoerde counter was het Pavlidis die de toegesnelde Clasie op maat kon bedienen en met een bekeken wippertje deed die de wedstrijd in het slot: 0-3.

Dat zou je in ieder geval verwachten, maar niets is minder waar. SC Cambuur knokte zich namelijk terug in de wedstrijd en kwam met nog zo’n twintig minuten te spelen op 1-3. Het was uitgerekend de ingevallen en debuterende Roberts Uldrikis die een schot van Michael Breij nog van richting wist te veranderen en daarmee de spanning terugbracht in de wedstrijd.

De supporters van SC Cambuur hadden die boodschap begrepen en gingen er nog maar eens massaal achter staan. AZ moest tegenhouden en vooral het tempo breken. Daarbij werd het een handje geholpen door scheidsrechter Kamphuis, want die floot tot verbazing van vriend en vijand voor ene overtreding van Sambissa, die niets anders deed dan de bal spelen.

Zo werd het tempo gebroken en moest vlak voor tijd ook Alex Bangura na een tweede gele prent het veld verlaten. Ook dat was op zijn minst dubieus te noemen, want was het eerder in de aanval niet buitenspel en speelde Bangura ook niet gewoon de bal?

Hoe het ook zij; AZ was vandaag de betere ploeg en al met al net een maatje te groot voor SC Cambuur. Zeker geen schande en met het interlandweekend in het vooruitzicht kunnen de geel-blauwen nog steeds terugkijken op een uitstekende start van de competitie.