De kunst van het koken

We worden helaas niet allemaal geboren als een eersteklas keukenprins of –prinses. Waar de een moeiteloos de lekkerste gerechten op tafel tovert, staat de ander iedere dag opnieuw voor hetzelfde dilemma: wat moeten we vandaag toch weer eens eten? 

Het moge duidelijk zijn dat ik tot de laatste categorie behoor. Ik weet wel dat iedereen zichzelf dagelijks de vraag stelt wat er die avond op tafel moet komen, maar ik vind het soms echt dé uitdaging van de dag. Misschien ligt dat aan de smaak van mijn kinderen, misschien aan mijn kookkunsten. Daar ben ik nog niet helemaal over uit. Laatst las ik een artikel over welke tien gerechten je toch minimaal moest kunnen maken als je veertig bent. Ik kwam tot de conclusie dat ik als de bliksem op kookcursus moet voor ik over twee maanden jarig ben. Dat je een beetje een fatsoenlijke pastasalade moet kunnen maken, ja, kan ik inkomen. En een goede stoofschotel met vlees zoals je moeder dat altijd maakt, ook belangrijk. Maar dingen als tabouleh, madeleines met Gruyère en een signature cocktail? Ik moet bekennen dat ik daar even het kookwoordenboek voor moest raadplegen. Dat ik dat nu als bijna-veertiger nog niet wist…wat een failure. Gelukkig kan ik een heel lekkere zuurkoolschotel maken, met gehakt, ui, kerrie en zo’n krokant laagje erbovenop met kaas. Bovendien zijn mijn stoofpeertjes al jaren een regelrechte hit tijdens het kerstdiner. En ook de zelfgemaakte cake en appeltaart doen het meestal behoorlijk goed als ik voor een traktatie wil zorgen bij een verjaardag of vergadering. Uiteindelijk is het toch een kwestie van smaken verschillen, denk ik. Bij mij zal je dus niet zo snel die tabouleh of iets dergelijks voorgeschoteld krijgen. Zelf vind ik dat niet zo erg. Mijn aanpak: ik heb gewoon een goede keukenprins aan de haak geslagen die altijd iets maakt wat ik lekker vind. Ik zal zo eens aan ‘m vragen wat we vanavond eten.