Hormonen in balans: de Siberische kou voorbij

Ik ben een koukleum. Al jaren. Ik weet precies wanneer ik bij welke vriendin of familielid me extra warm moet kleden omdat zij kennelijk warmbloediger zijn dan ik. Prima. Dikke trui aan, klaar. Maar de laatste jaren neemt dat gekoukleum extremere vormen aan. Vooral ’s avonds. Als het me aan het begin van de avond overkomt, helpt een glaasje amarula of port prima om me op te warmen. Maar het overvalt me vaak als ik al in bed lig.

Dus gaan de sokken maar weer aan. Twee paar. Over mijn kerstpyjama (ik heb maar één pyjama, die is stemmig rood met wit en draag ik dus het hele jaar door), gaat een trui. Mijn muts, die standaard naast mijn kussen ligt, zet ik op en als ze in de buurt liggen, gaan ook de handschoenen aan. En dan lig ik vaak al onder twee dekbedden. I know sexy is anders. Ik hoor jullie denken: er zijn talloze andere manieren in bed om het warm te krijgen. Maar aangezien ik middenin een scheiding verwikkeld ben, is sexy time even geen optie meer. 

Dus lig ik in mijn bed, in een nieuwbouwhuis met energielabel, te bibberen van de kou – ook hartje zomer – in afwachting tot ik weer warm word. Maar dat word ik dus niet. Waardoor ik de slaap niet kan vatten, wat de volgende dag regelmatig tot hoofdpijn lijdt. Dus sleep ik me vaak rond middernacht naar de keuken om daar een boterham met kaas klaar te maken. Want iets eten is het enige dat helpt. Ik heb verschillende artsen gevraagd waar het aan zou kunnen liggen. Niemand die het wist want mijn bloedwaardes waren prima. Tot ik bij het programma van Ingrid Wassenaar ontdek dat mijn klachten kunnen wijzen op een disbalans in mijn schildklier. Huh? Mijn waardes zouden prima moeten zijn. Maar kennelijk wordt er door de huisarts niet op alle waarden getest. 

Sinds eind maart volg ik enthousiast de weekmodules van het Hormoon in balans-programma. Elke week zijn er weekmenu’s waar ik me goed aan weet te houden. Maar ik merk dat mijn lichaam enorm moet wennen want ik heb het extreem koud. Dus loop ik ook overdag in huis er als een Eskimo bij en smokkel ik ’s avonds, als ik vanwege de kou niet kan slapen, met een rijstwafel of volkoren cracker. Tot vorige week. Want opeens is de Siberische kou voorbij. Ik ben bovendien zes kilo afgevallen, waardoor mijn kerstpyjama van mijn kont zakt. Ik moet dus op zoek naar een nieuwe of zal ik eens gek doen en zonder proberen…?