Melissa Wijnja is journalist bij RondOm Vandaag. In haar columns schrijft ze over dingen die haar opvallen of raken. Ze zet u graag even aan het denken.
Melissa Wijnja is journalist bij RondOm Vandaag. In haar columns schrijft ze over dingen die haar opvallen of raken. Ze zet u graag even aan het denken. Foto: Marloes van Dijk

We willen hier niet zijn, toch zijn we er

Column

Normaal gesproken kan ik mij over van alles boos maken. Handig, als je twee keer in de maand een column moet schrijven. Afgelopen weken maak ik mij echter weinig boos (behalve natuurlijk over die avondklokrellen, maar wie niet?), daarom heb ik besloten mijn column deze keer over een andere boeg te gooien.

Het is zondagochtend als ik mijn auto vakkundig neerzet in het bevroren gras van de natuurbegraafplaats in Nieuwehorne. Het is te vroeg en te koud. Mijn hoofd bonkt nog van de avond ervoor, ik ben ook geen achttien meer. Misschien ook maar goed, want een achttienjarige hoort hier niet te zijn. In ieder geval niet voor de reden waarom ik hier ben.

Links van mij stopt de zwarte Polo van mijn ouders. Mijn zeventienjarige zusje zit achterin. Zij had hier ook niet moeten zijn. Mijn ouders, beide net vijftig jaar, hadden hier ook niet moeten zijn en mijn tweelingbroer, die niet veel later zijn auto rechts naast de mijne zet, had hier evenmin moeten zijn. Eigenlijk hadden we hier allemaal niet moeten zijn. Eigenlijk hadden we hier niet willen zijn.

Toch zijn we er...

Als we allemaal zijn uitgestapt in het knisperende, witte gras en rillend elkaar op anderhalve meter begroeten, kan ik de realiteit even niet verdrukken. We zijn hier om een plekje uit te zoeken voor mijn ouders, voor hen allebei. Van mijn vader wisten we al langer dat hij niet oud zou worden, daar hadden we inmiddels vrede mee gevonden. We hadden altijd gedacht dat we de dood van mijn vader wel aan zouden kunnen, omdat onze moeder, onze rots, er dan nog wel zou zijn. Dat we weliswaar onze vader bizar veel zouden missen, maar dat er altijd nog iemand was om ons op te vangen. Het boerderijtje met de grote tuin voor de hond, waar mijn moeder altijd van droomde, stond al vast in mijn toekomst.

Het ziektebeeld van mijn moeder kwam als donderslag bij heldere hemel en gooide roet in die droom. Alvleesklierkanker. Mensen die het kennen, weten ook hoe dodelijk het is. Hoewel mijn moeder nog wel wordt behandeld en er dus nog hoop is, ziet de toekomst er opeens heel anders uit. Het boerderijtje met een grote tuin veranderde in een graf op de natuurbegraafplaats.

Daar, op de natuurbegraafplaats, is het te stil en te koud. Het is te vroeg en we willen hier niet zijn. Toch stappen we dapper de begraafplaats op en weten we gelijk, dit is de goede plek. Het is weliswaar geen boerderijtje met een grote tuin voor de hond, maar wel een prachtige plek waar we kunnen rouwen als het zover is, maar ook waar we mooie herinneringen kunnen ophalen en kunnen genieten van de kou, de stilte en de vroege ochtendlucht. En de hond mag ook gewoon mee.

Afbeelding
Duidelijkheid over beheer oevers langs Friese vaarwegen Natuur 3 uur geleden
Het afkoppelen van de regenpijp.
Week van de Groene Tuin helpt Friezen op weg om tuin te vergroenen Natuur 5 uur geleden
Markus Passion – Da Capo Leeuwarden
Kijktip: Markus Passion te sjen by Omrop Fryslân Cultuur 8 uur geleden
Afbeelding
Update: Gaslekkage ontstaan tijdens werkzaamheden in Leeuwarden 112-Nieuws 10 uur geleden
Kom jij langs bij de grote showroom uitverkoop van Bakker Postma in Leeuwarden?
Grote showroom uitverkoop bij Bakker Postma in Leeuwarden Zakelijk nieuws 11 uur geleden
Afbeelding
Succesvol jubileumspel in Leeuwarderbos voor 95-jarig bestaan Scoutinggroep Burmania Sport 13 uur geleden
Afbeelding
Leeuwarden doet voor de derde keer mee aan het NK Tegelwippen Algemeen 15 uur geleden
Afbeelding
Campagne Doortrappen feestelijk van start Gezondheid 27 mrt, 20:00