Het gele gevaar

Door Covid-19 ben ik ineens over een heleboel dingen gaan nadenken. Hoe kon dit gebeuren, wie is hier schuldig aan, hoe wordt onze toekomst. We weten natuurlijk dat het virus uit China komt en dat de Chinese overheid veel te laks is geweest met het indammen van dit virus op het moment dat het nog kon. Helaas mogen we, onder politieke druk vanuit China, niet spreken over het Chinese virus. Heel anders dan in het verleden toen we gewoon konden zeggen: de Spaanse griep, en recenter, de Mexicaanse griep.

Als er vervolgens landen zijn die het ontstaan en de ontwikkeling van het virus willen onderzoeken in China, krijgen ze direct van China te horen van dat ze dit niet willen en wordt er gedreigd met economische sancties. Net zoals Nederland door China wordt aangespoord om voorzichtig te zijn met de uitbreiding van onze handelspost in Taiwan. Als we niet oppassen krijgen we geen medische hulpmiddelen meer vanuit China. Taiwan, het land met zeer weinig Corona slachtoffers, dat na de eerste berichtgeving hierover direct de grenzen sloot met China. Dit land, een voorbeeld voor de gehele wereld bij de bestrijding van virussen, puur omdat ze de “officiële” Chinese berichtgeving niet geloofden. Toch worden ze geweerd uit de WHO, jawel, omdat China ze er niet in wil vanwege het feit dat ze nog steeds verklaren dat het een afvallige provincie is.

China heeft ons in de tang, we durven overal tegen aan te schoppen en wat van te zeggen maar over dit land mag je geen kwaad woord zeggen of schrijven. Waar is onze (pers)vrijheid.

Ik hou van de Chinese cultuur en mensen, maar het dictatoriale communistische regime, dat de hele wereld hun wil oplegt, is verschrikkelijk.

“Made in China” producten koop ik, als er een alternatief is, even niet.

Rijkele Dijkstra Directeur Dijkstra Assurantiën en de RegioBank in Leeuwarden