Afbeelding

Afscheid nemen van iemand die er nog is

Algemeen

Mijn vader is ziek. Eigenlijk is hij dat altijd geweest. Het is zoiets waarvan je je schouders ophaalt en zegt: "Ach, we zijn het wel gewend", terwijl je gesprekspartner met open mond naar je luistert. Het zijn vaak ongemakkelijke gesprekken waarbij je nooit echt weet wat je moet zeggen. Dus zeggen mensen vaak: "Maar het komt vast goed," en heel vaak was dat ook zo. Heel vaak kon ik dan ook instemmend knikken, want ja, het zou ook wel weer goed komen. Tot nu.

Mijn vader is nierpatiënt. Daar begon het allemaal mee. Gelukkig kreeg hij toen ik drie was een nieuwe nier van mijn moeder. Helaas werd die op een gegeven moment afgestoten. Een tijd van dialyse volgde maar hij kreeg weer een nier, dit keer door middel van een cross-over programma mogelijk gemaakt door mijn oma. Die nier is inmiddels ook veel slechter geworden en vorige zomer was die nierfunctie zo slecht dat hij en de dokters langzaam de dialyse weer begonnen op te starten. Vanwege de transplantaties heeft mijn vader veel andere klachten gekregen en hierdoor wordt het dialyseren weer moeilijker. Toen het nieuws definitief was dat hij geen nieuwe donornier meer zou kunnen ontvangen, wisten wij ook dat het einde was begonnen.
Hoe ga je daarmee om, als kind en als gezin?

Daar worstelden we ontzettend mee, elk op onze eigen manier. Hoe kun je je voorbereiden op zo'n groot verlies? Zodra ik hoorde dat we mijn vader gingen verliezen binnen een paar jaar, wilde ik het liefst alles weten. Vooral het verdriet en de pijn, daar was ik zo ontzettend bang voor. Het leek wel of ik mijzelf daarvoor wilde vaccineren. Dat ik nu al een fractie van het verdriet wilde voelen zodat de pijn straks beter te verdragen was.

Pas toen mijn vader riep dat hij nog niet dood was stond ik stil hoe destructief mijn survivalstrategie eigenlijk was. Ik nam in mijn hoofd al afscheid van iemand die er nog gewoon is. Daarmee deed ik mijzelf niet alleen onnodig veel verdriet, ik beschadigde daarmee ook onbewust de band tussen mijn vader en ik. De dood is mysterieus en onvoorspelbaar, het is confronterend en pijnigend en mooi tegelijkertijd. Feit is dat je je nooit helemaal kan voorbereiden op het verlies van iemand die dierbaar voor je is. Dat moet je ook niet willen. De dood ligt zo ver buiten je controlegebied, dat je jezelf en je relaties overstrekt om het te proberen vast te grijpen.

Met mijn vader gaat het op het moment niet zo goed, en het zware is dat het ook niet meer goed zal komen. Dat is iets waar ik mij bij neer heb moeten leggen. Voor nu ben ik blij dat hij er nog is en die dood, dat is een brug die we dan wel oversteken.

Tennisvereniging Leeuwarden hoopt dat oude tijden weer gaan herleven op het sportpark.
LTV De Bontekoe en TV De Molen gaan gezamenlijk verder als Tennisvereniging Leeuwarden Sport 2 uur geleden
Afbeelding
IJstijd in AquaZoo officieel geopend: "Mammoet word wakker!" Algemeen 4 uur geleden
Afbeelding
Steeds meer boeren in Friesland stappen over op kruidenrijk grasland Agrarisch nieuws 6 uur geleden
Afbeelding
Duidelijkheid over beheer oevers langs Friese vaarwegen Natuur 18 uur geleden
Het afkoppelen van de regenpijp.
Week van de Groene Tuin helpt Friezen op weg om tuin te vergroenen Natuur 20 uur geleden
Markus Passion – Da Capo Leeuwarden
Kijktip: Markus Passion te sjen by Omrop Fryslân Cultuur 23 uur geleden
Afbeelding
Update: Gaslekkage ontstaan tijdens werkzaamheden in Leeuwarden 112-Nieuws 28 mrt, 13:19
Kom jij langs bij de grote showroom uitverkoop van Bakker Postma in Leeuwarden?
Grote showroom uitverkoop bij Bakker Postma in Leeuwarden Zakelijk nieuws 28 mrt, 12:00