Tsjitske mantelzorger voor haar kinderen

Dag van de mantelzorg
HEERENVEEN - 10 november is het de dag van de mantelzorg. Om stil te staan bij mensen die op vrijwillige basis zorg dragen voor familie of kennissen ging Rondom Heerenveen in gesprek met Tsjitske Walda (59), zij zorgt voor haar volwassen kinderen, haar moeder en een kennis die zij via haar werk als huishoudelijke hulp in de thuiszorg leerde kennen.

“Ik zorg voor mijn twee kinderen. Mijn dochter van 33 en mijn jongste zoon van 27. Beide hebben zij de erfelijke ziekte neurofibromatose type 1. Door die ziekte hebben ze een leerstoornis, chronische vermoeidheid , autisme verwante gedragsproblemen en mijn zoon heeft ook een lichte verstandelijke beperking."

"Ik ben vooral bewindvoerder voor ze, dus ik regel alles wat met geld heeft te maken. Ik help mijn zoon ook als mentor, ik ga dan bijvoorbeeld naar ziekenhuisafspraken om ervoor te zorgen dat zijn stem ook gehoord wordt en dat hij alles goed begrijpt.”

Kennis en moeder
“Ze wonen allebei in Heerenveen, mijn dochter woont zelfstandig en mijn zoon beschermd, maar allebei lekker dichtbij. Dat vind ik fijn. Naast hen heb ik afgelopen zomer ook mijn moeder geholpen met bezoeken aan specialisten in ziekenhuis." "En doe ik af en toe wat hand- en spandiensten voor een kennis. Ik leerde hem kennen tijdens mijn werk als huishoudelijke hulp in de thuiszorg. Hij heeft zijn heup gebroken, woont nog zelfstandig met hulp van thuiszorg thuis, maar had geen sociaal vangnet waar hij op terug kon vallen. Daarom help ik hem nog af en toe.”

Reiskosten niet vergoed
“Nu alles door de gemeente wordt geregeld zijn sommige dingen voor mij wel moeilijker geworden. Bijvoorbeeld het feit dat reiskosten niet altijd meer vergoed worden. Mijn dochter gaat naar een dagbesteding in Drachten en gelukkig willen zij haar reiskosten betalen, ze kunnen haar niet missen, maar anders moet ze toch iets anders zoeken in Heerenveen. Het geeft je toch aardig wat kopzorgen, het is veel heen en weer gebel en het is onzeker of alles nu zo blijft of dat het morgen weer anders werkt.”

Dankbaarheid
“Voor mij is mantelzorg vanzelfsprekend, het blijft toch familie. Mijn kinderen vinden het heel normaal dat mama komt helpen, ze willen ook niet anders. Mams is toch een bekend gezicht. Als ze iets nodig hebben dan schakelen ze gelijk mijn hulp in, want ze weten dat ze op mij kunnen bouwen"

Een bosje bloemen hoeft niet
"Mijn moeder is erg dankbaar voor de hulp die ik haar geef. In het begin voelde ze zich bezwaard om naar hulp te vragen, maar ze zegt geregeld dat ze het zo fijn vindt dat ik er ben. Mijn zoon en dochter staan niet zozeer stil bij datgene dat ik voor ze doe. Ik krijg bijna nooit een bedankje van hen, geen bosje bloemen, maar dat hoeft ook niet.”

Sta 10 november 2019 stil bij de dag van de mantelzorger.