Hoe lang houden Friese amateurclubs het hoofd nog boven water?

De coronacrisis blijft de maatschappij in zijn greep houden, zo ook de voetballerij. Daar waar in de zomer nog gedacht werd weer een seizoen lang te kunnen voetballen, kwam dit in de praktijk al snel bedrogen uit. Geen wedstrijden meer en dus een stuk minder inkomsten voor de clubs. De financiële impact is daarmee natuurlijk enorm en kort geleden werden de maatregelen nog eens met drie weken verlengd. De vraag is dan ook: hoe lang kan dit nog zo doorgaan? RondOm sprak met verschillende verenigingen uit de regio om te horen hoe het gaat.

”Dat het voor de clubs een financiële strop is, is duidelijk”, zegt voorzitter Erik Oosterhof van SV Olyphia uit Noordwolde. De clubs krijgen weliswaar subsidie vanuit de overheid, maar dit dekt niet de gehele lading over een heel seizoen. “We zijn blij dat deze regeling er is, maar vooral de kantine-inkomsten worden heel erg gemist. Dat is natuurlijk niet alleen bij ons zo, maar bij meerdere clubs”. Dat bevestigen ook UDIROS, Heerenveense Boys, VV Drachten, Drachtster Boys en FC Wolvega. Voor SV Olyphia dekt de subsidie zo’n 10 à 15 procent van de normale inkomsten, waardoor de club creatief moet zijn om extra inkomsten te genereren. Dat geldt ook voor de andere clubs. Zo worden er online pubquizzen en bingo’s georganiseerd, om toch nog wat inkomsten te genereren en de leden betrokken te houden bij de club.

Betrokkenheid

Die betrokkenheid is vooral een belangrijk, en tegelijk ook moeilijk punt. Bij voorzitter Gijs Lokhorst van Drachtster Boys is dat misschien ook wel de grootste zorg in deze crisis: “Ik hoor van heel veel mensen om mij heen dat ze eenzaam zijn en het voetbal missen. Voetbal is bij veel mensen toch een belangrijk deel van hun leven. Even een wedstrijdje bezoeken op zaterdag, of gewoon even een drankje doen in de kantine. Dat valt nu allemaal weg. Dat vind ik verschrikkelijk om te zien”. Gatze-Rommert van der Meer van Heerenveense Boys beaamt dit: “Mensen komen hier normaal een paar keer per week en nu niet meer. Eenzaamheid is echt een groot probleem”.

Ledental

Bijzonder is wel, dat bij alle clubs het ledental niet of nauwelijks omlaag is gegaan in deze moeilijke tijd. “Dat is iets wat me heel erg trots maakt als voorzitter”, zegt Lokhorst. “Het zegt iets over de loyaliteit van de leden en sponsoren dat ze trouw blijven aan de club, maar wat zou het fijn zijn om weer een stukje perspectief te zien”.

Dat vindt ook Durk Meijer van VV Drachten. De club bestaat in april ook nog eens 100 jaar en daarmee zijn de druiven vanzelfsprekend extra zuur: “Je wilt natuurlijk groots uitpakken als club, maar stel er komen versoepelingen, dan nog wil je zo’n heuglijk moment met de hele club vieren. Een feest met 30 man is dan niet wat je wilt. We hebben daarom besloten het feest een jaar uit te stellen en hopelijk aan het eind van het jubileumjaar een groot feest te kunnen houden. Het is nu eenmaal niet anders”.

“Wat als”

Over de vraag: “Wat als dit nog een seizoen lang zou duren”, willen de clubs liever niet nadenken. De clubs proberen zo goed mogelijk op de actuele situatie in te spelen en hopen dat er nog een deel van het seizoen kan worden gevoetbald. Zo gebruikt FC Wolvega de tijd om zich optimaal voor te bereiden op de toekomst. Ze anticiperen op versoepelingen en bereiden zich voor op wanneer er wel weer gevoetbald kan worden. Volgens voorzitter Germ Jan de Jong kun je wel bij de pakken neer gaan zitten, maar kom je daar ook niet verder mee: “Tuurlijk is het een hele moeilijke situatie, maar wij zorgen er nu gewoon voor dat we organisatorisch alles op orde hebben. Hopelijk houden de rest van de clubs het hoofd ook boven water en gaat de bal snel weer rollen. Dan gaan we er met zijn allen extra van genieten”.

Bob Heida van UDIROS hoopt dat eveneens: “Voetbal is toch de belangrijkste bijzaak van het leven. Het is nu nog lastig inschatten hoe groot de schade is, maar laten we met zijn allen hopen dat het niet te lang meer duurt en dat we alsnog een deel van het seizoen kunnen voetballen”.

Ondanks het gebrek aan perspectief blijven de clubs dus moedig strijden. De saamhorigheid binnen de verenigingen is groter dan ooit en laten we hopen dat de clubs daarmee de strijd aan kunnen (blijven) gaan en blijven bestaan!