Greetje Feenstra en haar kunst van het licht aan de horizon

Greetje Feenstra uit Harich leeft haar kunst, besteedt makkelijk een week aan één schilderij omdat ze het opbouwt uit vele lagen en laagjes acrylverf en dat leidt tot prachtige effecten van kleurschakeringen, lijnenspel, landschappen en gevoel.

Ze exposeert, geeft workshops, schildert zelf: heerlijk. De keus om lang geleden haar vaste baan op te geven is een juiste geweest. Ze schildert haar gevoel in het landschap, haar gevoel dat van donker naar licht gaat. Het donkere kom je er soms in tegen, het lichte altijd.

“Ik heb geleerd om altijd naar het licht te kijken, er is altijd licht aan de horizon. Teleurstellingen vanwege nare gebeurtenissen hebben mij vroeger best aangegrepen, daar moet je mee leren omgaan en zoeken naar het licht is mijn manier.”

'Friesland is mooi, Gaasterland voelt als een prachtig eiland'

Haar schildersatelier is ook lekker licht, met veel ramen. Bij mooi weer zet ze haar schildersezel buiten om daar verder te werken. Licht en ruimte, heerlijk. Greetje haar vader overleed op haar vijftiende en dat heeft veel impact gehad. Al gaan haar schilderijen er in feite om dat je vanuit elke teleurstelling naar het licht aan de horizon blijft kijken. 

Jan des Bouvrie

“Want elk mens krijgt te maken met teleurstellingen, daar ontkom je niet aan. Maar je moet er niet in blijven hangen, je moet weer op zoek gaan naar het licht.” In sommige hotels en andere gelegenheden kun je nog wel eens haar schilderijen tegen kom waar grote tulpen op staan, tulpen die ook het licht en kleurverschillen verspreiden. Op doeken van soms wel twee bij twee meter. 

“Zo’n veertig jaar geleden kwam ik in contact met Jan des Bouvrie en via hem ben ik die schilderijen gaan maken. Onze samenwerking is al lang gestopt, maar af en toe krijg ik nog wel eens een opdracht om zo’n schilderij te maken. Dat vind ik nog altijd ontzettend leuk om te doen.”

Ze maakt van de tulpschilderijen ook vaak een landschap. “Door de tulpen heen kun je dan een landschap zien. Dat lukt me omdat ik met veel verschillende lagen werk en de tulpen laagje voor laagje over een landschap schilder. Dan krijg je dat effect.” Die laagjes moeten wel telkens drogen voordat er een nieuwe laag op kan, vandaar dat haar schilderijen een week kunnen duren voordat ze klaar zijn. De landschappen van Fryslân boeien haar enorm. Het leven en de mensen ook. “Mijn pake en beppe liggen vlakbij in Ruigahuizen begraven”, zegt de inwoonster van Harich. 

Fan van schoonheid

Greetje heeft veel van Nederland gezien omdat ze opgroeide in Groningen en jaren in de Randstad heeft gewoon en gewerkt. Toen de twee zoons de deur uitgingen, verhuisde ze met haar man naar Fryslân. Dat gevoel, die verstilling, brengt ze over via haar schilderijen. In combinatie met liefde, hoop, licht, schoonheid. “Ik ben een fan van schoonheid. Ik tuinier ook graag en beschouw onze tuin ook als mijn schilderij. 

Bovenal wil ze dat haar kunst toegankelijk is, dat iedereen zijn/haar eigen emoties erin kan zien en voelen. Elk woord erover kan de lezer in een richting duwen en dat is ook weer niet de bedoeling. Al mag de hoop en het licht best worden genoemd. “Verstilling en schoonheid creëren, dat is wat ik er zo mooi aan vind. Dat maakt dat ik in balans ben. ”De plek waar ze woont draagt er ook aan bij, in Harich op de grens tussen de Gaasterlandse bossen en de Friese plattelands wijdsheid met gras en water en vergezichten. 

“De geur van het bos die zich vermengd met de geur van het water, dat is prachtig. En dan die horizon, dat werkt voor mij altijd bevrijdend. Daar ben ik in Groningen mee opgegroeide, dat heb ik nodig. Friesland is echt een hele mooie provincie en Gaasterland voelt als een prachtig mooi eiland.”