Maaike zou dit jaar vijftig worden, vriendin
Tamara organiseert daarom de Tamarathon
DRACHTEN - In 2011 wordt Tamara van der Leij getroffen door een herseninfarct. Voor dit infarct is ze al een fanatiek hardloopster, maar hierna vormt hardlopen een belangrijk onderdeel in haar fysieke maar ook mentale herstel. Mentaal lukt het soms niet, maar tijdens het hardlopen kan Tamara wel haar grenzen verzetten. Het geeft haar zelfvertrouwen. Daarom wil ze op de dag dat ze 42 jaar en 195 dagen oud wordt een marathon lopen. Zo ontstaat de Tamarathon, die ze in 2017 loopt met andere hardlopers. Dit jaar organiseert ze de tweede editie waarbij zij vijftig kilometer gaat hardlopen, met in haar herinnering haar vriendin Maaike, die dit jaar vijftig had moeten worden.
Het is een idee dat Tamara op Facebook langs ziet komen bij een andere marathonloper; een marathon (42.195 meter) lopen op de dag dat je 42 jaar en 195 dagen oud bent. Het spreekt haar aan en aan de bar van Squash Center Drachten vertelt ze over haar plan aan haar vriend Marchel Bardis. Ook de Drachtster ondernemer wordt enthousiast: "Hij zei gelijk dat ik er dan een goed doel aan moest koppelen, zodat ik daarvoor geld kon ophalen. De Hersenstichting was natuurlijk snel gekozen, omdat ik zelf een hersenaandoening heb," vertelt Tamara.
Hardlopen voor zelfvertrouwen
In 2011 krijgt Tamara een herseninfarct. Opeens moet ze heel veel dingen opnieuw leren, iets wat haar frustreert: "Ik vond het heel moeilijk dat niet alles meer lukte in mijn hoofd. Als ik dan aan het einde van de dag mijn hardloopschoenen aantrok merkte ik dat ik tijdens het hardlopen wel mijn grenzen kon verleggen. Dat gaf mij zelfvertrouwen en kracht om steeds weer door te gaan."
Tamara merkt nog steeds de effecten van het infarct, vooral als ze figuurlijk veel ballen in de lucht moet houden. Toch weerhoudt dat haar er niet van om een hardloopevenement te organiseren. In 2017 organiseert ze de eerste succesvolle Tamarathon: "Het was ijskoud en het sneeuwde, we moesten echt bikkelen." Gelukkig wordt ze goed geholpen door haar vrienden, waaronder Marchel maar ook haar goede vriendin Maaike Liekelema: "Maaike had ook een hersenaandoening, ze had een hersenvliesontsteking gehad. Ze was echt het kloppende hart van de organisatie." Tamara noemt Maaike haar 'paniekknop': "Als ik alles even niet meer kon overzien of beren op de weg zag, was zij er om mij tot rust te manen. Het komt wel goed, zei ze dan."
Voor Maaike
Op 2019 overlijdt Maaike plotseling. Voor het overlijden loopt Tamara, die inmiddels ultramarathons rent, al rond met het idee om op haar vijftigste een ultramarathon van vijftig kilometer te lopen. Het overlijden van haar vriendin wakkert het vuurtje verder aan, ze besluit de ultrarun te lopen, twee dagen voor de dag dat Maaike vijftig had moeten worden. Het gaat allemaal niet zonder slag en stoot. Tamara merkt nog altijd de gevolgen van haar herseninfarct en krijgt na het overlijden van Maaike een burn-out: "Ik kon het allemaal niet goed meer aan. Ik heb het heel moeilijk gehad, nu ben ik blij dat ik die ellende kan omzetten in iets moois."
Ze wordt bijgestaan door veel lieve vrienden: "Marchel en Sipke van Squashcenter Drachten helpen met de organisatie, bijvoorbeeld door het clubgebouw en de parkeerplaats beschikbaar te stellen. Gemeenschappelijke vriendinnen van Maaike helpen met de sponsoring en zo kan ik nog wel even door gaan." Het organiseren van een hardloopevenement is zo makkelijk nog niet, vooral door al die verschillende complexe taken. Tamara mist Maaike, haar paniekknop, ook tijdens de organisatie, maar gelukkig zijn er genoeg andere lieve mensen in haar omgeving die haar bijstaan
Ultrarun
Op zaterdag 17 juni staat de ultrarun van vijftig kilometer op de planning. Tamara kijkt er naar uit: "De sfeer en de saamhorigheid, daar heb ik vooral zin in. Dat we gaan rennen voor een goed doel, dat ik alle renners de hand kan schudden en dat we dit echt samen doen." Het echte hoogtepunt, vertelt ze lachend, is natuurlijk fietsbrug de Slinger: "Daar moeten we vijf keer bij op rennen, een uitdaging die ik niet wilde vermijden." Tamara heeft de route zelf samengesteld: "Het is een route van tien kilometer die ik bijna elke zondag zelf ook afleg. Door vijf rondjes van tien kilometer te lopen kunnen mensen die minder ver willen lopen ook mee doen. Je kan kiezen om één tot vijf rondjes te rennen."
Wat ook bijzonder is, is dat de man van Maaike het startschot zal geven: "We vonden het heel belangrijk dat ook hij zijn zegen gaf over het evenement." Maaike speelt nog steeds een belangrijke rol in het leven van Tamara. Een tattoo van hen beide, een tekening die ook te zien is op de website en folders, draagt ze trots op haar arm: "Ik druk de emoties over haar dood nu nog even weg, maar ik weet zeker dat ik tijdens de ultrarun veel aan haar ga denken."
Steun Tamara
Wil jij Tamara en de andere renners steunen geld op te halen voor de Hersenstichting. Op www.tamarathon.nl vindt je hoe je hen financieel kan steunen. Uiteraard ben je ook van harte welkom om de renners aan te moedigen op 17 juni. Op de website vind je de route of kom gezellig langs bij Squashcenter Drachten, waar de start en finish is.
Summer Games Beach Party
Op het terrein van Squashcenter Drachten is, naast de start en finish van de Tamarathon, nog veel meer te doen. In een dubbeltoernooi strijden talentvolle squashers voor de eer, er is een beachtennis toernooi, een mega stormbaan. Bovendien wordt de muziek verzorgd door diverse DJ's. De entree naar dit evenement is gratis en Tamara hoopt dat er zoveel mogelijk mensen langs komen om haar en de andere renners aan te moedigen.