It takes a Child to raise a village
DRACHTEN - Op 9 december is de Corpo Máquina Society te bewonderen in De Lawei. Zij werken samen met kinderen uit de omgeving in de voorstelling: It takes a Child to raise a village / football meets dance. Een voorstelling die barst van de levenslust en de ontembare drang van kinderen om te spelen.
Beweging, vrijheid, geluk en gemeenschapszin: dat is waar het om gaat bij It takes a Child to raise a village / football meets dance. Zeven dansers, zeven voetballers/sportcoaches en twee muzikanten brengen onder leiding van Guilherme Miotto en zijn Corpo Máquina Society een voorstelling die barst van levenslust. De enige opdracht voor de volwassenen in het gezelschap is om deze kinderen in het middelpunt te plaatsen. In de week voor de voorstelling is er de mogelijkheid om mee te repeteren met het gezelschap om uiteindelijk zelf met hen op het podium van De Lawei te staan. Kijk hier voor meer informatie.
“Kunst is iets bijzonders in ieder mensenleven, niet alleen iets voor bijzondere mensen”, zegt artistiek leider en choreograaf Guilherme Miotto van Corpo Máquina Society. Om zijn statement kracht bij te zetten, zoekt hij voortdurend naar potentiële en onvermoede ingangen voor kunstbeleving en onderzoekt hij uitnodigende creatie- en presentatievormen. Zo begon hij met het bouwen van een brug tussen voetbal en dans en ontwikkelde hij in de gymzaal aan de Sibeliusstraat in Tilburg-Noord een manier van werken waarin creëren en repeteren één op één samenvallen met deelname van jonge wijkbewoners. In It takes a Child to raise a Village / football meets dance komen beide invalshoeken samen.
Over Corpo Máquina Society
Corpo Máquina Society bestaat uit een ensemble van dansmakers, een artistiek leider, een technicus, een algemeen directeur en een assistent. Geleid door de gemeenschappelijke overtuiging dat kunst een bijzonder onderdeel van mens zijn is, van en voor iedereen, geeft Corpo Máquina Society keer op keer nieuwe inhoud aan wat ‘dans maken' is, met een gestage verdieping en betrokkenheid op wat dans voor mensen kan betekenen. Dit doen we door grenzen vloeibaar te maken. Grenzen zoals die bestaan tussen het sociale en werkzame leven van alledag, autodidacten, onbevangen lichamen en liefhebbers, het kunstvakonderwijs en de professionele kunstenwereld