Loedermoeders en bier
Wij moeders doen best vaak dingen die misschien niet helemaal volgens het opvoedboekje gaan. Je weet dat het ‘niet zo hoort’, maar het gebeurt toch. En we zijn natuurlijk ook net mensen. Toch voel je je soms een echte loedermoeder.
Bijvoorbeeld als ik ’s ochtends om acht uur weer eens naar de supermarkt sjees, omdat ik vergeten was dat er geen brood meer in de vriezer lag voor school. Of als ik de kinderen een (mid)dag lang op de laptop of tablet laat computeren terwijl ik zit te schrijven. Wanneer ze veel te lang met hun telefoon in de handen zitten, ik er iets van zeg en vervolgens die van mezelf pak voor een rondje scrollen over de socials. Ook als ik voor de derde keer in de week een tosti/broodje ei/andere makkelijke hap in elkaar flans met een bakje groenvoer ernaast ter compensatie. En helemaal op het moment dat je door school gebeld wordt of je de kinderen nog komt halen, omdat er studiemiddag is en ze al een poosje braaf op het plein zitten te wachten. Gelukkig weet ik dat alle andere moeders ook zo hun momentjes hebben. (En anders lieg je dat je barst) Maar soms ontstaat er een situatie dat je je lichtelijk aan de schandpaal genageld voelt. Tijdens een van de eerste lekkere zomerdagen togen een vriendin en ik laatst met een heel clubje kinderen naar het strand. Berg zooi mee: ballen, speelgoed, handdoeken en een flinke koelbox met de nodige versnaperingen. Alles over het duin gesleept zaten we daar eindelijk onder een parasolletje uit te blazen. Kinderen richting het water gestuurd. In die grote koelbox had ik voor mij en de vriendin een flesje Radler gestopt. Hadden we wel verdiend, vond ik. Even genieten. Tot de jongens terugkwamen van het zwemmen. Van tig meter afstand riep mijn zoon ten overstaan van de andere badgasten heel verontwaardigd: “Hee! Waarom zitten jullie bíer te drinken op het strand??” Tja, je bent een loedermoeder of niet…