Column Désirée van Dijk-Attema: Terug bij af
ColumnBesmettingen nemen toe, ziekenhuizen liggen vol en er komen ook weer maatregelen om jezelf en anderen te beschermen. Begrijp me goed, ik denk dat het absoluut nodig is om weer extra voorzichtig te zijn. Maar ik vond het ook fijn om niet meer te denken aan mondkapjes en 1,5 meter afstand houden.
Meestal ben ik flexibel en pas ik me gemakkelijk aan veranderende omstandigheden aan. Ik denk dat ik dat gemakkelijk kan, omdat ik in mijn werk vaak mijn plannen voor die dag bij moet stellen.
Maar ik merk ook dat ik ook wel eens weerstand voel. Als ik informatie mis, de aanleiding niet duidelijk is of het doel niet helder is bijvoorbeeld. Dan heb ik soms de flexibiliteit niet om plannen bij te stellen of veranderingen te accepteren zonder in de weerstand te schieten. Natuurlijk heb ik de mondkapjes nog in huis en meer thuiswerken, vaker handen wassen en afstand houden, zit er ook zo weer in.
De eerste persconferentie met maatregelen hebben we gehad en er komen vast weer meer. In het Bokwerder Belang, het weekblad van het fictieve dorp Bokwerd zou de gepensioneerde Wabbe Wisses Rzn geschreven hebben “waar bedaren wij”. Vrij vertaald “wat komt er nog”.
En dat is volgens mij wat ik nu voel. En misschien komt dat ook wel, omdat ik een gebrek aan organisatie ervaar. De overheid stuurt aan op ontwikkelingen en zonder twijfel met de beste bedoelingen. Maar waarom wachten tot besmettingen fors oplopen. Voor mijzelf had ik liever de anderhalve meter gehandhaafd. Dat loslaten en er nu weer aan wennen, vind ik lastig.
Ik kan me ergeren aan mensen die weinig flexibel zijn en die vasthouden aan hun eigen standpunten of werkwijze. Maar ik vraag me af hoe flexibel ik reageer als bijvoorbeeld weer ons sociale leven wordt beperkt en voor het jaar 2022 maken we nog maar even geen vakantieplannen Ik ga in ieder geval de boekjes met de belevenissen van Doeke Vaartjes, de weduwe Fokeltje Snikstra-Weening en oud-koloniaal Bote Bijster weer eens opzoeken. Als we dan misschien weer meer thuis moeten blijven is er in ieder geval iets te lachen.
Désirée van Dijk-Attema
Directeur Aldlânstate in Leeuwarden en Heerenhage in Heerenveen