Lekker wroeten in de moestuin bij volkstuinencomplex d’n Achtuurhoek in Zierikzee
Zierikzee - Het zonnetje schijnt, iemand met een tray vol plantjes opent het hek naar Volkstuinencomplex d’n Achtuurhoek, achter MZC. Het leven ziet er prachtig uit hier, ondanks het verlaten parkeerterrein bij het voetbalcomplex.
Mensen zijn heerlijk in hun tuin bezig of maken een praatje. Anderhalve meter afstand houden is hier geen probleem. “Je kunt hier lekker fysiek bezig zijn,” zegt Ruud van de Laar, secretaris van de Stichting Nutstuingrondverhuring d’n Achtuurhoek. “Het is een Nutsvereniging hè, dus echt bedoeld voor de burgers.” De prijs voor een stukje grond is te overzien: 260 vierkante meter kost 30 euro per jaar, voor 390 vierkante meter betalen mensen 40 euro en 520 vierkante meter loopt op tot 50 euro per jaar. Er zijn circa 70 tuinen en die zijn allemaal verhuurd."
Wachtlijst
"Er is zelfs een kleine wachtlijst. Mensen komen vaak via via aan een volkstuin. Hun ouders zijn enthousiast volkstuiniers of ze horen erover van de buren. “Ik ben ook laatst gebeld door iemand die op een appartement woonde en die snákte naar een stukje grond,” vertelt Ruud. “Het weer is lekker en mensen willen toch graag naar buiten.” Er mogen geen bedrijfsmatige activiteiten plaatsvinden in de volkstuinen en er is ook geen elektriciteit of water. Wel hebben veel volkstuiniers grote tanks voor opgevangen hemelwater en er zijn ook zonnepanelen.
Moment voor jezelf
Het is hier heerlijk toeven in tijden van Corona: een prettige plek als je een moment voor jezelf wilt hebben. Ruud: “De tuinen hebben er nog nooit zo mooi bij gelegen. Normaal ging ik altijd zwemmen, maar dat kan nu ook niet meer, dus dan maar lekker spitten hier.” Ruud is niet zo’n moestuinier, bekent hij. “Mijn vrouw is meer de drijvende kracht, ik doe dan de zwaardere klusjes. Zij is de doener, ik ben de prater. Vandaar dat ik hier ook secretaris ben. ‘Mijn man vindt dat wel leuk,’ antwoordde mijn vrouw toen ze gevraagd werd voor in het bestuur. Nou valt dat praten mee hoor: we hebben één vergadering per jaar. En af en toe moet je mensen aanspreken waarvan de tuin iets té wild wordt: drie keer per jaar doet een groepje van het bestuur een rondje. Vroeger hadden we zelfs een wedstrijd voor de mooiste tuin. Daar zijn we mee gestopt, omdat er verschil van inzicht is in wat een ‘mooie tuin’ is. ‘Sjonge jonge, wat een vuulte,’ zeggen sommigen al gauw.”
Onkruid
Mensen realiseren zich niet altijd dat het bijhouden van een volkstuin best veel werk is, vertelt Ruud. En medevolkstuiniers Henk Vermeule en meneer Gilden beamen dat. Gilden: “Dan is de grond schoon en zaaien mensen wat en komen ze drie weken later kijken in de verwachting dat er al wat opgekomen is. Ja: vooral heel veel onkruid, ontdekken ze dan.” Ruud: “Of mensen hebben AH moestuintjes gehad en dromen van een eigen tuin. Ze weten dan niet waar ze aan beginnen.”
Gezonde buitenlucht
De heren Vermeule en Gilden zijn oudgedienden en hebben al veertig jaar een volkstuin. “Ik kan hier het jaar rond bezig zijn. Ik ben eigenlijk een beetje een zwartkijker, maar als ik hier bezig ben, is alles over,” vertelt Vermeule. Op dit moment heeft hij een luxe probleem: “Ik heb bijna niks te doen. Al het zaaigoed zit erin. En het is droog, dus er komt ook geen onkruid op.” Maar hij heeft ook twee bankjes in zijn tuin: dan kan hij lekker zitten en genieten. De heer Gilden is ook al veertig jaar in de weer in zijn volkstuin en zou niet zonder kunnen. “Sinds ik met pensioen ben heb ik de hele dag de tijd: ik ben hier elke dag. Lekker buiten bezig zijn is goed voor mensen.”
Tekst: Anneke Flikweert
