We drinken met z'n allen puur vergif, waarom?
Ik loop al een tijdje rond met een prangende vraag. Op sociale media zie ik namelijk steeds vaker posts langskomen die mij zorgen baren. Niet omdat ze gewelddadig zijn, of gaan over depressieve gevoelens, maar omdat ze het gebruik van te veel alcohol bagatelliseren of leuk maken. 'Tag diegene die na zeven biertjes al op de grond ligt', 'tag je vriendin die je haren mag vasthouden als je overgeeft omdat je teveel wijn hebt gedronken', 'met wie ga jij deze week naar de kloten?'. Ik snap daar helemaal niets van.
Oké, ik ga nu even de saaie, ouwe beppe uithangen. Sorry alvast. Ik weet dat alcohol in onze maatschappij een grote rol speelt, dat het te maken heeft met gezelligheid, met jong zijn en met tradities. Ik ben ook niet heilig! Ook ik heb wel eens teveel gedronken, mij laten meeslepen door wat alcohol voor rol had in mijn vriendengroep, maar ik sta soms echt te kijken van hoe wij met z'n allen omgaan met één van de meest schadelijkste substanties ter wereld.
Het lijkt wel of we dat massaal vergeten zijn, maar de feiten zijn overduidelijk. Het drinken van alcohol verhoogt je kans op hart- en vaatziekten en kanker. Het is hartstikke verslavend. Het maakt je minder goed in bed, maakt je minder vruchtbaar. Het kan voor hersenschade zorgen, breekt je lever af en misschien wel het belangrijkste; het laat je de domste dingen doen. Dodelijke ongelukken in het verkeer en mishandeling en grensoverschrijdend gedrag in het uitgaansleven zijn daarvan de meest hartverscheurende gevolgen, zeker als er onschuldigen bij zijn betrokken. Maar laten we ook eerlijk zijn, niemand wordt toch echt blij van een filmpje waarop je naakt op de bar staat mee te zingen op Marco Borsato's 'Ik leef niet meer voor jou'?
Als alcohol nu uitgevonden zou worden, dan zou het hoog op de lijst van de opiumwet komen. Het goedje dat in bijna elk huis in het weekend op tafel staat, is verslavender dan GHB of speed en lichamelijk nog schadelijker dan zware drugs als crystal meth, khat en ketamine. We zouden doodsbang moeten zijn voor alcohol, maar toch is het doodnormaal om, vooral onder jongeren, grote hoeveelheden in één keer naar binnen te slaan. Is het niet totaal bizar dat comadrinken, zuipketen en bingedrinken woorden zijn geworden in ons dagelijkse vocabulaire? Dat we een kater accepteren als 'normaal' na een avond stappen, terwijl dat de reactie is van ons lichaam die aan het herstellen is van een letterlijke vergiftiging.
We drinken met z'n allen vrijwillig liters vergif per jaar, gemiddeld zo'n10 liter pure alcohol per persoon, en we doen alsof dat heel normaal is. Dat snap ik niet.