Dromend over verre oorden op een boerderijcamping
Ik heb al eens geschreven over volwassen worden, maar man, wat is dat zwaar. Weet je wat mij het zwaarst valt op het moment: geen zomervakantie... Het klinkt misschien wat stom, maar ik verlang naar die tijd dat je gewoon zes, zeven of soms acht weken vrij had in de zomer. De hele godganse dag niets doen. Een beetje Netflix kijken, een beetje chillen met vrienden, geen enkele verplichting, wat waren dat goede tijden.
Het waren zorgeloze tijden. Zo tussen twee schooljaren in had je geen huiswerk en hoefde je je niet zorgen te maken om je status in de klas. Natuurlijk had ik net als andere pubers af en toe een zomerbaantje, maar dan alsnog was je echt helemaal vrij in de tussentijd. Als kind had ik prachtige vakantie met mijn ouders en mijn broertjes en zusjes. Ik ben hen dankbaar dat zij mij in mijn eerste jaren alleen meenamen naar boerderijcampings in eigen land. Elk jaar gingen we weer iets verder en dan zaten we met open mond te kijken naar de voorbijschietende omgeving. In die eindeloze zomers heb ik veel gezien van Nederland. Groningen, waar we koeien leerden melken. De Veluwe waar we elke avond hoopten dat we een everzwijn tegen zouden komen. De Hondsrug waar twee jongens tegelijkertijd verliefd op mij waren (wauw). Petten waar mijn broer en ik samen snoep kochten in de campingwinkel en dan de zonsondergang bekeken. Later gingen we verder, naar Spa bijvoorbeeld, waar we een verlaten dierentuin ontdekten en Bretagne waar we elke avond een vuurtje mochten stoken aan het strand.
Later mocht ik ook alleen op vakantie met vriendinnen. Als examenreis gingen we met srprs.me naar Lissabon. Daarna met vrienden naar Marseille en de Cinque Terre was ook prachtig. Mijn mooiste herinneringen heb ik van de twee roadtrips die ik met mijn twee beste vriendinnen maakte. Drie weken lang trokken we door Frankrijk. In een Volkwagen Polo reden we een rondje in Frankrijk, van de Noordkust naar de Zuidkust. Maar liefst acht keer zetten we de tent op en acht keer braken we hem ook weer af. We bezochten tijdens onze eerste reis 7 landen. Het jaar daarna gingen we in dezelfde Polo een ander rondje, dit keer via Duitsland naar Polen, Oostenrijk, Slowakije, Kroatië, Italië, Zwitserland, Liechtenstein, Luxemburg en België. Weer een prachtige reis waarbij we een paar dingen van onze bucketlijst konden strepen. Hetzelfde jaar ging ik nog twee keer op vakantie, wat een rijkdom.
Met mijn twintig vakantiedagen en corona ziet mijn vakantie er nu heel anders uit. Hoe, dat weet ik niet, en dat frustreert mij best wel. Gelukkig zitten we allemaal in hetzelfde scheepje. Waarschijnlijk zien jullie mij weer op een boerencamping in Groningen, dromend over verre oorden maar genietend van de mensen om mij heen. Dat wordt hoe dan ook fantastisch!