Tamme Mast kan niet zonder vv Drachten: “Ik ben hier bijna dag en nacht te vinden”

DRACHTEN - Er zijn maar weinig mensen zo gek op hun club als de 56-jarige Tamme Mast. Hij is nu al dertien jaar bij vv Drachten te vinden en sindsdien is hij er bijna dag en nacht. Tamme is het gezicht van de club. Tegenwoordig is hij teammanager bij het eerste elftal en maakt hij wekelijks met zijn vrouw Annie de kleedkamers schoon. vv Drachten is voor Tamme echt als een tweede thuis. Hij vertelt over zijn band met de club. 

Tamme is een geboren en getogen Drachtster, maar begint zijn voetbalcarrière opvallend genoeg niet bij vv Drachten. Hij doorloopt de jeugdopleiding van dorpsgenoot ONB en speelt daar tot aan de A-junioren als laatste man. “Je begint ergens, en ONB is een echte arbeidersclub. Het waren daar niet de meest technische voetballers, maar ze hadden wel werklust. Dat past ook bij mij, niet praten, maar poetsen. Ik was altijd een bikkelharde verdediger. Ik ben misschien klein, maar ik kon heel gemeen zijn in het veld. Even op de tenen staan, of even tegen iemand aan lopen”, glundert hij met een knipoog. 

Meerdere passies binnen het voetbal

Al gauw hangt Tamme zijn voetbalschoenen aan de wilgen en begint met een andere passie, namelijk die van scheidsrechter. Hij doorloopt de scheidsrechterscursus en fluit jeugdteams tot aan de hoofdklasse, het hoogste niveau destijds. Ook is Tamme trainer geweest bij de jeugd van Drachtstercompagnie, Harkema Opeinde, Langweer en de senioren van Blue Boys. Daarnaast begint zoon Jeffrey ook met voetballen bij ONB en wordt hij trainer van de D-pupillen. Daar beleeft Tamme mooie momenten, tot aan een conflict over het wel- of niet meespelen van twee spelers uit een jongere leeftijdscategorie. “Dat is eigenlijk nooit goed opgelost en -nog erger- niet rechtstreeks met mij besproken. Dat vond ik zo’n rare gang van zaken dat ik mijn sleutels heb ingeleverd en ben opgehouden”, legt hij uit.

Zoon Jeffrey voetbalt op dat moment nog wel bij ONB, maar krijgt het ook minder naar zijn zin bij de vereniging. Zijn vader stelt hem voor de keuze om naar een andere club te gaan. “En de club mocht hij helemaal zelf weten, maar ik zei wel: ik wil niet dat je naar Drachtster Boys gaat”, lacht hij. En dus koos Jeffrey uiteindelijk voor vv Drachten, waar hij tot op de dag van vandaag in het eerste elftal speelt. 

Geluk bij een ongeluk

De manier waarop mag dan treurig zijn, maar Tamme is achteraf erg blij dat hij bij vv Drachten betrokken is geraakt. Hij omschrijft de club als gemoedelijk en als een echte familieclub. Het toonbeeld van familie is natuurlijk dat je voor elkaar klaarstaat en dat heeft Tamme aan den lijve ondervonden. “Het had namelijk maar weinig gescheeld, of dit interview had niet eens plaats kunnen vinden”, vertelt Tamme emotioneel. Afgelopen november fietste hij van de club terug naar huis, toen hij bij de Gauke Boelensstraat hard werd geschept door een auto. “Ik weet niet precies hoe het gebeurde, maar ik werd wakker in het ziekenhuis met blauwe plekken in mijn schedel en een gat in mijn hoofd. Het gat bevond zich op ongeveer drie millimeter van mijn slaap, dus het scheelde niet veel, of ik was er niet meer geweest”, licht hij toe.

Een grote familie

Een lang revalidatieproces volgt en hij ervaart vanuit alle hoeken van de vereniging steun en bijval. “Dat is echt niet normaal. Dan besef je hoe belangrijk deze mensen voor je zijn. Het is gewoon echt een grote familie”, legt hij uit. Gelukkig kan Tamme inmiddels weer als teammanager bij de wedstrijden van het eerste elftal zijn. Hij geniet hier dan ook extra van en beseft: “ik kan gewoon echt niet zonder deze club.”